از بالای سبد, تیتر اصلی
تبلیغات با آینده‌ی بچه‌ها
تا برداشت بی‌خودی از حرف‌های ما انجام نشده بگویبم برای ما بین جشنواره و رقابت مبنی بسکتبال، آنگونه که این روزها حرفش شده، مهم نیست. فدراسیون جشنواره برگزار کند یا کاله‌کاپ داشته باشیم آنچه اهمیت دارد شناسایی استعدادهاست. حالا یکسری از این نمد برای خود کلاهی دوختند. جشنواره‌های مینی بسکتبال انتخابی تیم ملی ۲۰۳۰، برای یکسری مانور تبلیغاتی است که کارنامه‌ای ندارند اما دست به روش‌های ماجراجویانه زدند.
«جشنواره» در قالب یک کار فرهنگی دیده شده است اما آیا «رقابت» ذیل یک کار فرهنگی نیست؟
در تاریخ بشر «رقابت» یک شکل فرهنگی بود که انرژی‌های مخرب در جنگ‌ها را بسوی بازی‌هایی با قوانین و افتخارات نمادین هدایت کرد و از سوی جوامع متعدد با نژاد و فرهنگ‌های مختلف مورد پذیرش قرار گرفت. بکارگیری عبارت رقابت یا جشنواره برای دوستان با خِرد من مثل علی قنبری – با افراد پر چانه‌ی نابخرد که از بد ِ حادثه در مینی بسکتبال رخنه کرده‌اند فعلاً کاری ندارم – نباید محل مناقشه بین مؤافق و مخالف باشد به خصوص از این حیث که هدف؛ اجتماع افراد زیر ۱۲ سال یا قابلیت دسترسی به «معدن استعداد» است.
اصرار زیاد روی جشنواره با محوریت تشکیل اردوهای تیم ملی موسوم به ۲۰۳۰ که روند تکرار شده‌ای پیدا کرده تداعی‌گر این است افرادی که الان اداره‌ی امور را به دست گرفته‌اند در شکل ماجراجویانه‌ی قضیه و صرفاً برای مطرح کردن خود، با عناوین ساختگی ۲۰۳۰، تبلیغات گسترده‌ای را با آبنده‌ی بچه‌ها شروع کرده‌اند.
وقتی شما در مملکت ما وعده‌ی ۷ سال دیگر را می‌دهید، به خودی خود مانوری با بازی برد – برد را به نفع خودتان شروع می‌کنید. زیرا برای یک برنامه‌ی ۷ ساله! زیرساختی وجود ندارد و در مجموعه‌‌ی بی‌نظم اقتصاد سیاسی، رانتی و ایدئولوژیک، تصمیمات نه بر مبنای خِرد بلکه براساس باورهای دیرپا شکل می‌گیرد، شما چه پشتوانه‌ای برای تیم ملی ۲۰۳۰ داری؟
وعده‌های بدون پشتوانه، بدون شناخت دانش فلسفی، جامعه‌شناسی و روانشنا‌ختی آن هم وقتی در مورد کودکان زیر ۱۲ ساله صحبت می‌کنیم، کار را به اینجا می‌کشاند که دهها نفر وقتی با من صحبت می‌کنند با وجود برگزاری جشنواره، اصلاً اعتقادی به این کار ندارند و می‌گویند مجبور به برگزاری آن هستند.
جشنواره یا رقابت به هر حال تا ۱۰ سال آینده ۱۰ بازیکن را به سطح ملی معرفی می‌کند. همانگونه که تا الان با هر اسمی داشتیم. این وسط یکسری مانورهایی داریم. این بار به اسم ۲۰۳۰. وقتی شما وعده‌ی ۷ سال دیگر را می‌دهید کمتر جوابگو هستید تا ناکامی‌هایی را که امروز در بسکتبال شاهدیم.