از بالای سبد
5نکته درباره لیگ سی‌وچهارم
سایت خانه بسکتبال ایران؛ افشین رضاپور- کارشناس بسکتبال
چنانچه مسابقات بسکتبال سراسری باشگاه‌ها را که از سال 1354راه افتاد تا امروز با هر نام و عنوانی و سطحی (لیگ، جام حذفی، لیگ برتر و…) محاسبه کنیم، امسال سی و چهارمین دوره بازی‌ها را در شکل برگزاری «بازی‌های متمرکز» پشت سر گذاشتیم.
16تیم در اوضاع کرونا به دو گروه 8تیمی تقسیم شدند که مخالفت با این تعداد تیم از همان روزهای آغازین در قرعه‌کشی شروع شد.
1- آیا بسکتبال گنجایش این تعداد تیم را در بالاترین سطح خود دارد؟
گزاره فدراسیون در کرونا مشارکت تعداد بیشتر تیم‌ها بود بدون توجه به کیفیت. بازی‌های این تیم‌ها به‌طور معمول با بالای 30یا 40 اختلاف امتیاز تمام می‌شد.
2- امکانات محقر بسکتبال در شهرهاست. چرا همه بازی‌ها در سالن آزادی، بغل گوش فدراسیون بسکتبال برگزار شدند؟
در دوران کرونا اراده‌ای برای افزودن به امکانات بسکتبال از طریق شهرها دیده نشد، اگر هم بوده، فدراسیون بسکتبال زیر بار نرفته است چون فقط تهران و یک سالن را برای برگزاری بازی‌ها مناسب تشخیص داد.
عدم‌توسعه زیرساختی در اوضاع بحران پاندمی بدون برگزاری بازی‌ها در شهرهای مختلف (حداقل در نیمه‌نهایی و فینال) نشان داد در میزبانی بسکتبال (برنامه‌های ملی و بین‌المللی) همچنان «در» روی «پاشنه» مجموعه ورزشی آزادی می‌چرخد.
3- با وجود محدودیت‌های کرونا، چرا امسال سرمایه‌گذاری باشگاه‌ها در مسابقات عالی بود؟
این یکی از بحث‌های مهم در بسکتبال است که تیم‌ها، استانداردهای خوب اسپانسری در مسابقات را رعایت کردند. بازیکن خارجی آوردند، با فدراسیون بر سر پخش تلویزیونی تعامل داشتند و با توزیع و به کارگیری بازیکنان داخلی از آنان حمایت کردند.
4- با وجود این، آیا مسابقات بسکتبال برای تیم ملی در المپیک راه‌گشاست یا پشتوانه‌هایی در این بازی‌ها معرفی شدند؟
شاکله تیم ملی که امسال در پایان سطح عملکرد و نتیجه‌گیری در طول زمان بیش از 10سال خود قرار دارد، به موازات همین زمان ساخته شده است.
بازیکنانی مثل صمد نیکخواه بهرامی یا مهدی کامرانی در پایان دهه چهارم زندگی خود همچنان ستاره بودند. این مسابقات برای بازیکنان سرشناس و قدیمی تیم ملی مثل داورپناه (بازیکن ایران در المپیک 2008) دستاورد خاصی ندارد اما آنان را در یکی از دوره‌های بازی مقابل تعدادی از بازیکنان خارجی به چالش کشید.
5- ساختار تیم‌ها با وجود بازیکنان متعدد، دورنمای پشتوانه‌سازی یا تعیین پشتیبانان بزرگ برای این تیم ملی ندارد همانطور که با یکی دو نفر که در طول حداقل یک دهه گذشته به تیم ملی اضافه شده‌اند، نداشته است.
در مورد این موضوع باید بیشتر بحث کرد و جدی‌تر. بعد از المپیک در مرداد و کاپ آسیا در شهریور، پیگیری این موضوعات در بسکتبال ایران بیشتر نمایان خواهد شد.
منبع همشهری