تیم ملی بسکتبال در راه کاپ آسیا / فهرستی قابل اعتماد

اسامی دعوت شدگان به اردوی تیم ملی بسکتبال با دعوت از 16 بازیکن اعلام شد. تیم ملی 30 بهمن در پنجرۀ سوم انتخابی کاپ آسیا در قطر به میدان خواهد رفت.

سایت خانه بسکتبال ایران – زمان محدود، مصدوم، غایبان، حریفان در کمین نشسته؛ در کنار فرصت‌های جدید برای سایر نفرات، استفاده از تجربه و آماده‌های مسابقات بسکتبال باشگاههای ایران، از برجسته‌ترین نکات در فهرست دعوت شدگان به اردوی تیم ملی بسکتبال است که این فهرست را در همان نگاه اول قابل اعتماد می‌کند.

آماده‌های دیگری هم بودند که نبودن نام آنان در فهرست دعوت‌شدگان را باید به دلایل مرتبط با تیم ملی برشمرد به ویژه عنصر زمان، اما در بازۀ زمانی 5 اسفند تا اردوهای تدارکاتی تیم المپیکی، همچنان باید این نفرات را زیر نظر داشت.

در نگاه اول به فهرست تیم ملی؛ سجاد مشایخی (ذوب آهن)، محمدسینا واحدی (شهرداری گرگان) و رسول مظفری (نفت آبادان) در پوزیشن (1) قرار دارند. مظفری در پنجرۀ اول غایب بود.
علاوه بر نیم نگاهی به این بازیکن در پوزیشن (2) یا کمبوگارد، سعید داورپناه (نفت) و نوید رضایی‌فر (شهرداری گرگان)، به اتفاق عماد سلمانی (شیمیدر قم)، از بهترین‌های این فصل در بازی‌های پیرامونی هستند.

صمد نیکخواه‌بهرامی (مهرام) و  محمد جمشیدی (شهرداری گرگان)، در پوزیشن (3)، بازی پیرامونی تیم ملی را کامل می‌کنند.

ارسلان کاظمی فصل متفاوتی را در شیمیدر تجربه می‌کند و محمد حسن‌زاده (نفت)، بعد از روند تدریجی تکامل در بسکتبال، در بهترین شرایط دوران بازی خود است. صالح فروتن (آویژه صنعت پارسا مشهد)، با اندیشه‌های سرجان راحت بازی می‌کند و مایک رستم‌پور (شهرداری گرگان) که حضورش در ایران بر خلاف آرون گرامی‌پور، موقعیت خوبی برایش در اردوی تیم ملی فراهم کرده است.
محمد یوسف‌وند (ذوب آهن) با بازی‌های به نسبت بهتر، فرصت تازه‌ای پیدا کرده است.

در بین بازیکنان پُست، محمد ترابی (ذوب آهن) گاهی خوب گاهی متوسط رو به پایین اما در صورت مدیریت خطاها، در بازی پیک و رول بسیار اثرگذار. بازی در پنجرۀ قبلی برای او هر چند با زمان محدود گذشت، اما خوب تمام شد. کیوان ریاعی (شهرداری گرگان) بعد از مصدومیت، بازگشت حساب شده‌ای دارد. میثم میرزایی (مهرام) به لحاظ ثبات و تعداد حضور در تیم ملی، جلوتر از دو نفر قبلی است.

در سال المپیک، نفراتِ باانگیزۀ بسکتبال باشگاههای ایران با دعوت شدن به تیم ملی، حس تعلق‌پذیری بیشتری پیدا می‌کنند و این طرز نگاه در مورد سایر نفرات نیز انگیزه‌بخش خواهد بود تا به جای داشتن جای ثابت در تیم ملی، بر تلاش‌های خود اضافه کنند.