سیمین شفیقی

طبق مستندات تاریخ بسکتبال ایران، مدارس انوشیروان دادگر و نوربخش از آغاز دهه 20 (و پیشتر)، در بسکتبال دختران فعالیت‌ داشتند اما منشأ تحولات بسکتبال زنان ایران از اوائل دهه 40 بود. زمانی که چهره‌هایی همچون سیمین شفیقی از دل بسکتبال مدارس و سپس باشگاهی سربرآوردند. (عکس از راست اعظم اسکندر، سیمین شفیقی و مینا محبی. سه بازیکن تیم ملی ایران در آذر ماه 1344).

سیمین شفیقی در سال 1322 در تهران متولد شد و در 2 خرداد 1351 در تهران درگذشت. وی در عمر کوتاه خود به همراه اعظم اسکندر، مینا محبی، فرشته گلستانی و … در رشد و پیشرفت بسکتبال زنان ایران تأثیری شگرف داشت.

علی‌اکبر لطفی مربی و سیمین شفیقی نفر دوم ایستاده از راست در تیم شریف (ناحیه یک)

 فارغ‌التحصیل علوم اجتماعی از دانشگاه ملی، و بازیکن تیم‌های شریف، تهرانجوان و پاس.

وی در سال ۱۳۴۹ به همراه تیم باشگاه پاس قهرمان باشگاههای تهران شد.

زمانی که قرار شد نخستین تیم بسکتبال زنان ایران در مسابقه‌های بین‌المللی با ترکیه در ایران و ترکیه به میدان برود، سیمین شفیقی یکی از بهترین‌های ایران در این رقابت‌ها بود.

او در آذرماه 1344 نخستین بازی‌های ملی خود را در نخستین تیم ملی تاریخ بسکتبال ایران تجربه کرد.
در سال 1348 در کنار نام‌هایی همچون شهلا روحانی، نینا زرگرصالح، فرشته گلستانی و … با تیم ملی به مسابقه‌های دوستانه در جمهوری‌های شوروی سابق اعزام شد.

نفر اول نشسته از چپ

فرم بدنی سیمین شفیقی فراگیری بیشتر رشته‌های ورزشی را برای او امکان پذیر کرده بود به گونه‌ای که علاوه بر بسکتبال و والیبال، قهرمان دوومیدانی در مواد مختلف بود.

سیمین در ساعت ۱۱ روز دوم خرداد سال ۱۳۵۱ همراه با ژانت کهن‌صدق قهرمان کلیمی دوی ۱۰۰ متر ایران در تصادف اتومبیل خیابان پارک وی درگذشت.
در عمر نزدیک به 29 سال سیمین، وی قهرمانی باشگاههای تهران با پاس و شریف و تهرانجوان، و قهرمانی‌های ایران را با تیم‌های منتخب تهران (آموزشگاهها، دانشگاهها و قهرمانی کشور) را تجربه کرد.

در سال‌های دهه 40، مدرسه فاطمه سیاح با چهره‌هایی همچون سیمین شفیقی، نینا زرگر صالح، گیتی افلاطون و زیبا افلاطون، زهره پروین و … قدرت اول بسکتبال تهران بود.

ظهور این چهره‌ها در کنار بازیکنانی مثل اعظم اسکندر پایه‌های تیم ملی را بنا کرد. آشنایی اسکندر بازیکن و مربی وقت با سیمین شفیقی، آغازگر جریانی نو در بسکتبال دختران شد و به این ترتیب رقابت‌های مختلف با حضور ستارگان پرفروغ راه‌اندازی شد.

مهین کوره چیان جوانترین بازیکن تیم پاس در قهرمانی این تیم در سال 1349، از شوت‌های جفت سیمین شفیقی و برش‌هایش به سمت سبد الگو گرفت. سیمین طی 7 سال حضور در تیم ملی بسکتبال، الگوی جوانان نسل بعد از خود شد.

پس از مرگ تراژیک سیمین شفیقی مسابقه‌های متعددی در چندین دوره تحت نام یادواره سیمین و جام سیمین برگزار شد.

کیهان ورزشی، چند ماه قبل از مرگ سیمین در مطلبی به ویژگی‌های فنی این بازیکن اشاره کرده بود:
«سیمین بهترین بسکتبالیست کنونی ایران است که این روزها حتی در تیم‌های مردان هم تمرین می‌کند و از تک تک ‌آنها قدرت و تکنیک بهتری هم دارد».

گفته می‌شود نامه نگاری‌های سیمین با فرح دیبا منجر به توجه بیشتر به بسکتبال زنان و گنجاندن بسکتبال زنان برای نخستین بار در بازی‌های آسیایی شد که این اتفاق در بازی‌های آسیایی 1974 تهران افتاد.

ایران برای اولین بار وارد بازی‌های آسیایی تهران شد اما بدون سیمین.

«سيمين از بی آلايش ترين دخترانی است كه پا به محيط ورزش گذاشته‌اند. زمانی كه محصل بود و تازه در مسابقات شركت می كرد همان مراحل اوليه قهرمانان بزرگ را طی كرد. يعنی آنقدر پشت خط ميدان مسابقه نشست و چشم به داخل آن دوخت تا موفق شد روزی وارد عرصه مسابقات شود . حتی چنان اوج گرفت كه وقتی در داخل ميدان نيست، ديگران او را جستجو می‌كنند. تا اينكه كاپيتان شد. البته اين مقام بزرگی ست كه عده‌ای بر اثر حس جنگندگی و به سبب محبت و مورد احترام ديگران بودن، موفق به كسب آن می‌شوند. آنچه مسلم است سيمين هر دو اصل را يك‌جا دارد. به‌خصوص محبت و صداقتش كه همه بيشتر او را بدين سبب دوست می‌دارند. او می‌گويد من عاشق ورزش و دوستی هستم. عاشقی صادق كه ايمان دارم كه تا روز آخر، اين عشق و صداقت را از دست نخواهم داد. سيمين بی شك بهترين بازيكن ايران است…».

کیهان ورزشی یک ماه پیش از مرگ سیمین

دومین دوره مسابقه‌های بسکتبال جام سیمین شفیقی با شرکت 8 تیم دختر از دانشگاه تهران، دانشگاه ملی، مدرسه عالی ورزش، مدرسه عالی پارس، آرارات، دانشسرایعالی، صنعت نفت و مدرسه عالی حسابداری شرکت نفت، در تالار ورزشی دانشگاه تهران برگزار شد.
(کیهان ورزشی سال نوزدهم 1353).

قهرمان جام سیمین شفیقی در سال 1352، تیم آزمایش بود.