برنامه شماره 21 رادیو بسکتبال ایران از سایت پخش میشه

امشب 10 اردیبهشت 1400 – برنامۀ شمارۀ 21 از سایت خانه بسکتبال ایران

صدای ما فراتر از خانه ما

موضوع : بسكتبال باشگاه‌هاى ايران

راديو بسكتبال

تهيه كننده : احسان اميرى
اجرا: مهراد خورشيدى

در اين برنامه مى شنويد:

تحليلى بازى چهارم فينال شهردارى و مهرام عليرضا اميرى

اين برنامه چهل دقیقه‌ای با مسائل روز بسكتبال ايران و جهان تقديم شما می شود.

هندآف با نگاهى به زندگى استيو نش با صداى محسن مظفرى افشار از كانادا

فلسفه بسكتبال

احسان اميرى

در حومه خاطرات رضا طاهرى اين هفته با آلك پطروسيان مربى ايرانى در لس آنجلس

اخبارى از آخرين وضعيت روستوك در بوندسليگاى دو آلمان

تايم اوت با صداى محمدحسن واحد و نگاهى به يوروليگ

رادیو بسکتبال را از سایت خانه بسکتبال ایران بشنوید

صدای ما فراتر از خانه ماست

در حومه خاطرات آلك پطروسیان

بسکتبال؛ آغاز یک فلسفه

نوشته: افشین رضاپور

جیمز نای اسمیت که 130 سال پیش بسکتبال را ابداع کرد، یک «فیلسوف» بود. این بازی باشکوه برای کشورها، دانشجویان و سطح حرفه‌ای برگزیده شد و با گذشت چندین دهه با «مجیک جانسون جادوگر» و «مایکل جردن پرنده» به حیاتش ادامه داد، و با «لبران جیمز» ادامه دارد.

شما تاکنون همه چیز را در بسکتبال دیده‌اید اما بیرون از زمین بازی چیزهایی هستند که شاید قابل رویت نباشند اما وجود دارند:

«فلاسفه‌ای که مفاهیم خود را به اشتراک می‌گذارند».

احساسات مردم، احترام آنها به بازی و نظریه‌ها و استدلال‌ها، یک مفهوم هیجان‌انگیز را برای تجزیه و تحلیل ایجاد کرده است. همانگونه که بازی در تابلوی امتیازات پیش می‌رود، فیلسوفان نیز شما را سوار بر هیجان می‌کنند. به طور مثال، کسانی هستند که همیشه فکر می‌کنند بسکتبال با «کمونیسم» مرتبط است یا حرف زدن در مورد حلقه‌ها و «پیشگامان قدرت» که برای شناخت قدرت در بسکتبال، بررسی آثار ارسطو به ما کمک می‌کند.

قدرت در قالب تشکیلاتی که ارسطو در رسالۀ سیاست، وظایف و ماهیت‌اش شرح می‌دهد، امری مطلوب و پسندیده است.

در آثار ارسطو آن چیزی که درباره «قدرت» به چشم می‌خورد این است که؛

«هر جامعه‌ای به این منظور که سودی به اعضای خود برساند، تأسیس شده است زیرا که فعالیت افراد بشر همواره به این قصد صورت می‌گیرد که آنچه را متضمن خیر و صلاح آن هاست، به دست آورد».

در نگاه «فوکو»، متفکر معاصر فرانسوی که بهترین تعریف را در عصر حاضر از «قدرت» ارائه می‌دهد، می‌توان ورزش را ابزار دیگری برای قدرت تلقی کرد زیرا نهاد ورزش در جوامع مرکزی یا مدرن، همواره در حال بازتولید از طریق دیگر نهادهای اقتصاد، فرهنگ و سیاست بوده و روی کشورهای پیرامونی تأثیر گذاشته است.

فوکو به رابطۀ قدرت اعتقاد دارد و ورزش در هر کدام از این ساختارها همان قدرت است با ابزارهای دیگر.

سیزده سال بعد از ابداع بسکتبال، ادوین هندرسون ملقب به «پدربزرگ بسکتبال سیاه»، نخستین بار بسکتبال را برای آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار به شیوۀ سازمان یافته‌ای معرفی کرد. او بسکتبال را فقط در مفهوم بسکتبال نمی‌خواست بلکه بسکتبال، پیش بینیِ ابزار مناسب برای «قدرت سیاهان»، در حقوق مدنی بود.

بسکتبال در تعریف «قدرت سیاهان» به عنوان ابزاری فقط برای سلامت عمومی نبود بلکه رقابت‌های آنها با دانشکده‌های سفید، بسیاری از کلیشه‌های منفی را که در برخورد با سیاهان دیده می‌شد، از بین برد. زیرا تعبیر دیگری که ما از ورزش داریم برخلاف نهادهای سیاست و اقتصاد، مسابقه فرصتی عادلانه برای موفقیت خواهد بود.

فلسفۀ بسکتبال کاملاً متفاوت با هر کتابی است که شما تاکنون در این زمینه باز کرده‌اید. در تاریخ این ورزش از همان سال‌های 1904 یا بعدها در نیویورک با هارلم، مشاهده می‌کنید که بسکتبال نقش مهمی در آمریکا ایفا کرده است. مهمترین نقش بسکتبال در جامعۀ آمریکایی، «فرهنگ» است که هر سال بزرگ‌تر شده است و به امروز رسیده و مدام خود را بازتولید می‌کند.

بسکتبال یک بازی با کیفیت بالا و با ظرافت بسیار جذاب که توضیح می‌دهد چرا بسکتبال با فرهنگ مردمی همخوانی دارد.

ورزش، ویترینی در فرهنگ است و کشوری مثل آمریکا، به دلیل ویژگی‌های بسکتبال در مقولۀ فرهنگی، نقش بسکتبال را در دوام رفتاری جامعه مؤثر یافته‌اند و از مفهوم تا عملکرد، به پیوند اجتماعات با بسکتبال توجه دارند.