بسکتبال، رویای نسل‌ها – قسمت هشتم/یادی از تیم ملی بسکتبال در المپیک ۱۹۴۸ لندن

بسکتبال، رویای نسل‌ها – قسمت هشتم/یادی از تیم ملی بسکتبال در المپیک ۱۹۴۸ لندن

سایت خانه بسکتبال ایران تقدیم می‌کند

کتاب صوتی از سایت خانه بسکتبال ایران

نوشته‌ی افشین رضاپور

نشر بامداد کتاب

با صدای: باران حضوری

صدای ما فراتر از خانه ما

بسکتبال، رویای نسل‌ها

«یادی از تیم ملی بسکتبال در المپیک ۱۹۴۸ لندن، قسمت هشتم»

کتاب صوتی بسکتبال را از سایت خانه بسکتبال ایران بشنوید

بسکتبال، رویای نسل‌ها – قسمت هشتم/یادی از تیم ملی بسکتبال در المپیک ۱۹۴۸ لندن

کتاب بسکتبال؛ رویای نسل‌ها دومین کتاب من طی دو سال است که در آن به سراغ تاریخ بسکتبال کشورم با رویکرد جامعه شناسی بسکتبال رفتم و برای ثبت افراد و بازی هایی که کمتر کسی به یادشان می‌آورد، افراد و بازی‌های دیگری را از درون اجتماعات بسکتبال پیدا کردم. چهار سال پیش من به دیدن بسکتبالیستی رفته بودم که ۶۷ سال پیش‌تر از آن روز، با توپ بسکتبال آشنا شده بود…

در تابستان ۱۳۹۴ ، دیدار من با این پیرمرد ۸۴ ساله، حلقۀ اتصال بین من و تاریخ بسکتبال ایران شد. پیرمرد، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. دربارۀ بسکتبال که ۱۳سال از عمرش را طی دهۀ ۳۰ خورشیدی، برای آن گذاشته بود.

من همانگونه که در کتاب قبلی‌ام، «۱۰۰ سال بسکتبال» سعی کردم آنچه را در تاریخ بسکتبال ایران گم شده بود پیدا کنم، در این کتاب نیز آدرس گمشده‌های تاریخ بسکتبال را گرفتم یا سراغ نکاتی که کمتر به آنها توجه شده است، رفتم.

در تاریخ حضور بسکتبال ایران در المپیک‌ها و جام جهانی بسکتبال، به داستان‌هایی فراتر از توپ برخوردم. به سبدهایی که هرگز نبودند و خواستم همه را در یک جا جمع کنم.

داستان‌هایی از المپیک‌ها و جام جهانی‌ها که رویداد دوم، با همۀ نزدیکی‌اش به عصر ما، ساکت و خاموش به ما نگاه می‌کند و شاید منتظر است تا حرف‌هایش از دل تاریخ ۱۰ سالۀ حضور ایران در جام جهانی بیرون کشیده و با آیندگان در میان گذاشته شود. و این کتاب دربارۀ همین حرف‌هاست. در آستانۀ حضور بسکتبال ایران در سومین المپیک بعد از پشت سر گذاشتن سه جام جهانی.

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  پای حرف‌های نخستین مربی ترکیه‌ای در بسکتبال ایران / چنگیز: هدفم ادامه و استقامت توفارقان است

از سویی کمی بیش از هفت دهۀ پیش تا امروز، بخش اعظم این داستان در جامعۀ ایران عمدتاً ساکت ماند. وقت آن است که گفته شود. داستان، بعد از جنگ جهانی دوم و در طول دهه‌های پیوسته به آن، اتفاق می‌افتد. از سال‌های پایانی دهۀ ۲۰، با نخستین بازی‌های تیم ملی بسکتبال ایران در المپیک ۱۹۴۸ لندن تا امروز که بسکتبال ایران در آستانۀ المپیک ۲۰۲۰ و سومین حضور تاریخی خود در این بازی‌ها قرار دارد.

صدای ما فراتر از خانه ماست

 

ضمن تشکر از بازدید شما، خواهشمندیم به منظور ارائه خدمات بهتر و رسیدن به اهداف عالی سایت، تیم خانه بسکتبال ایران را یاری فرمایید.

هرگونه پیشنهاد و انتقاد سازنده خود را با ما در میان گذاشته تا با برطرف نمودن ایرادات و استفاده از پیشنهای ارزشمند شما در جهت ارائه خدمات بهتر به خانواده بزرگ بسکتبال بکوشیم.

دیدگاهتان را بنویسید