پادکست رادیویی, تیتر اصلی
برنامه شماره 12 رادیو بسکتبال ایران – تبعیض(قسمت دوم)
برنامه شماره 12 رادیو بسکتبال ایران از سایت پخش میشه
امشب 10 بهمن 1399 – برنامۀ شمارۀ 12 از سایت خانه بسکتبال ایران
صدای ما فراتر از خانه ما
موضوع : تبعيض (قسمت دوم)
رادیو بسکتبال ((عکس مربوط به مسابقات 1993 نیست))
موضوع: تبعيض(قسمت دوم)
اجرا: مهراد خورشیدی
با بخش‌های متنوعی مثل؛
دكتر ياسمين ايلياوى از اثرات منفى تبعيض در ورزش مى گويد
با لژیونرها، رضا طاهری از آلمان
هندآف
تحلیل هفتگی NBA با محسن مظفری از کانادا
بانو آزيتا شفازند بسكتباليست دهه ٥٠ نگاهى به كتاب داستان يك قرن دارد
بسکتبال؛ رویای نسل‌ها
احسان امیری
تایم‌اوت (بسکتبال اروپا و خبرهای NBA)
محمدحسن واحد
یک شهر بسکتبال
مسعود نجفی از بسکتبال در ایذه میگوید
جامپ‌بال
ژوبین جلیلی از اسپانیا
چندخط از رسانه‌ها
شات کلاک (بسکتبال بانوان)
پریسا یزدانی
ضمن تشکر از بازدید شما، خواهشمندیم به منظور ارائه خدمات بهتر و رسیدن به اهداف عالی سایت، تیم خانه بسکتبال ایران را یاری فرمایید.
هرگونه پیشنهاد و انتقاد سازنده خود را با ما در میان گذاشته تا با برطرف نمودن ایرادات و استفاده از پیشنهای ارزشمند شما در جهت ارائه خدمات بهتر به خانواده بزرگ بسکتبال بکوشیم.
بسکتبال رویای نسل‌ها
پژوهشی از افشین رضاپور
مسابقات بسکتبال جام ملت‌های 1993 جاکارتا با عنوان چهارمی آسیا، طعم دیگری برای بسکتبال ایران داشت. در این سال ویتالی زاستاخوف مربی ارمنستانی به کادر تیم ملی اضافه شد و با اسدالله کبیر تیم را در جاکارتا هدایت کرد.
محمد کسایی‌پور، صفاعلی کمالیان، مهران حاتمی، علی توفیق، محسن صادق‌زاده، محمدمهدی ایزدپناه، کاظم محنایی، امید ولیدی‌پاک، سعید خانی، حمیدرضا مجلسی، مهران شاهین‌طبع، علی‌اکبر شیریان و بختیار بابان (به عنوان نفر سیزدهم)، نفرات تیم ملی در این رقابت‌ها شرکت کردند.
این تیم برای نخستین بار در تاریخ بسکتبال ایران راهی مرحله نیمه نهایی شد و در مکان چهارم آسیا ایستاد.
محسن صادق‌زاده ملی‌پوش بسکتبال در همان بازی‌ها میگوید:
«در جاکارتا می‌توانستیم فینالیست شویم. 5 سال قبل‌تر از این بازی‌ها با مجید توفیق شاهد یک رنسانس در بسکتبال ایران بودیم و با درس‌های بزرگی که آموختیم در صورت مدیریت بهتر در زمین می‌توانستیم کره شمالی را در نیمه نهایی ببریم و فینالیست شویم.
ما نیمۀ اول 15 امتیاز از کره شمالی عقب افتادیم اما در نیمۀ دوم 9 امتیاز جلو افتادیم و با 6 امتیاز بازی را باختیم! این شرایط نشان می‌داد باید مدت‌ها روی ابعاد مختلف فنی، روانی و مدیریت مسابقه کار می‌کردیم. نداشتن این اصول در کنار اهمیت دادن به منافع شخصی، فرصت فینالیست شدن در آسیا را از ما گرفت».
صادق‌زاده با مقایسۀ سطح دانش دورۀ خود با بسکتبالیست‌های دهۀ 80 که در آسیا افتخار آفرین شدند، میگوید:
«سال 1368، اندیشه‌های نو در بسکتبال ما رواج یافت اما دوره‌اش کوتاه بود. پس از آن مقطع، مربیان ما در حد دانش خود و حتی بیشتر تلاش کردند و همۀ آنچه در توان‌شان بود را انجام دادند اما چون دسترسی به اطلاعات نداشتند تلاش آنها از سطح نتایجی که همان موقع رقم خورد، فراتر نرفت.
بازیکنان بعد از ما به مرورِ زمان، بهتر آموزش دیدند و زندگی حرفه‌ای بهتری داشتند و از طریق ما به مشکلاتی که در دورۀ ما بود، پی بردند و مسائل و معضلات را برطرف کردند. آنها دسترسی سریع‌تری به مطالب و آموزه‌های بسکتبال داشتند و رفتارحرفه‌ای پیدا کردند».
بادرودی پرزمهر،
امیدوارم درآینده ای نزدیک رسانه‌ای به فراخنای ایران عزیز در اختیار شما قرار بگیرد. تندرست باشید، خدمت شما به خانواده‌ی بسکتبال کشور ماندگار خواهد بود.
باسپاس