این روزها بسکتبال دنیا شاهد بازی‌های تدارکاتی یا تورنمنت‌ها انتخابی برای آخرین تلاش‌های المپیک است اما از بسکتبال ایران در هیچکدام از این رویدادها خبری نیست.
بسکتبال ایران بعد از ناکامی در جام جهانی (سی و یکم در بین 32 تیم)، سهمیه که نگرفت حتی در بازی‌های انتخابی دوباره، واجد شرایط نشد. این رقابت‌ها در حال حاضر در چهار کشور با حضور 24 تیم برای کسب چهار سهمیه‌ی المپیک جریان دارد.
از نکات دارای اهمیت در رقابت‌های انتخابی دوباره (شانس مجدد)، حضور فیلیپین و لبنان در این رقابت‌هاست که از فرصت انتخابی دوباره، نمایش قابل قبول ساخته‌اند.
غیبت در ویلیام جونز
امسال جونز کاپ یا جام ویلیام جونز، چهل و سومین دوره‌ی خود را برگزار می‌کند اما از بسکتبال ایران در این کاپ معتبر خبری نیست.
ایران در ادوار گذشته جزو بهترین تیم‌های این رقابت‌ها بود و سوابق قهرمانی داشت. سال گذشته تیم ایران بین 8 تیم 7 شد! این نتیجه سبب شد تا جواد داوری امسال قید جونز کاپ را بزند چون یک نتیجه افتضاح دیگر بر رکورد افتضاحات تیم‌های ملی را طی دو سال و نیم گذشته اضافه می‌کرد!
بیم حضور در عرصه‌ی بین‌المللی رفته رفته به یک معضل و حذف بسکتبال ایران از صحنه بین‌المللی این ورزش تبدیل شده است.
هر چند به نظر می‌رسد جواد داوری از روندی که در قسمت تیم‌های ملی و اعزام‌های برون مرزی در پیش گرفته، راضی است زیرا خود را در قبال نتایج تیم‌ها پاسخگو نمی‌بیند!
فدراسیون بسکتبال چند روز بعد از ناکامی تیم جوانان دختر که در بین 7 تیم دسته دو آسیا چهارم شد، هنوز پاسخگوی منتقدان نیست.
بازی تدارکاتی حریفان
در حالی که بسکتبال ایران با برایند مدیریتی صفر حتی منفی روبروست و از صحنه‌ی بین‌المللی حذف شده است، حریفان ما سرگرم آماده‌سازی خود هستند.
لبنان، فیلیپین، بحرین و نیوزلند در شانس مجدد المپیک، استرالیا، چین و ژاپن (نماینده آسیا در المپیک پاریس)، در بازی‌های تدارکاتی، چرخه‌ی فعالیت تیم‌های ملی خود را به گردش انداختند. استرالیا و چین دو بار با هم بازی کردند. ژاپن بعد از بازی با کره‌جنوبی، برنامه‌ی دیدارهای تدارکاتی خود را تا پیش از المپیک اعلام کرد.
بسکتبال ایران نه فقط از این چرخه در میدان بین‌المللی فاصله گرفته است بلکه با وجود گذشت سه ماه و نیم از شروع سال، سرمربی تیم ملی ندارد، تیم ملی ندارد و برنامه‌های تیم ملی را اعلام نکرده است. با وجود شعارهای بسیار مثل «نسل‌سازی»، «پوست‌اندازی» که تاکنون سبب فریب خوردن مسئولین ورزش شده است، تیم ملی در دوران ریاست دو سال و نیم داوری تاکنون دو بار سرمربی عوض کرده و چندین بار شاهد جابه‌جایی‌های بی‌هدف بین بازیکنان، همچنین حذف تعدادی از آنها بوده است. عملکرد ضعیف در زمینه‌ی تیم ملی با دروغ پوست‌اندازی موهوم فدراسیون، یک شعار فریبنده در فقدان مدیریت صحیح و محو شدن در تصویری خیالی مقابل رشد و پیشرفت رقباست.
با توجه به رشد تیم‌های آسیایی و افت فاحش بسکتبال ایران، (نتایج ضعیف کاپ آسیا و بازی‌های آسیایی)، بلاتکلیفی و سوءمدیریت فدراسیون به تیم ملی در کاپ آسیا 2025 عربستان نیز همچون ناکامی‌های گذشته، بیشتر لطمه خواهد زد.