آشفتگی از آغاز تا پایان لیگ برتر/ با ضعف اجرایی ساز+مان لیگ، 5 ساعت از پادگان بسکتبال دیدیم!
لیگ برتر بسکتبال دیشب با قهرمانی تیم شهرداری گرگان به پایان رسید.
این لیگ یکی از بدترین لیگ‌ها در طول تاریخ بسکتبال ایران بود که با ضعف‌های فاحش اجرایی و برگزاری روبرو بود. نوشته‌ی زیر توسط یکی از ناظران و داوران بسکتبال از اتفاقات حاشیه‌ای فینال لیگ برتر برای ما ارسال شده است.
محمدرضا صالحیان
ناظر و داوربین‌المللی سابق فیبا
عدم پایبندی به آیین‌نامه اجرایی لیگ که توسط همین مدیران تنظیم و تصویب شده نشانه‌ی بارز ضعف اجرایی سازمان لیگ بود. فینالی که حداقل استانداردها را برای برگزاری نداشت، منجر به مخابره بدترین تصویر از بسکتبال در این فینال زیبا، مهیج و فنی بود.
فینالی پرهیجان و جذاب بین بازیکنان دو تیم اما با تصویرهرج و مرج، بی‌انضباطی، پلیسی و آشفته که برای همگان مخابره شد.
فضایی که به جای مخابره همدلی و اشتیاق نیاز به کنترل پلیسی دارد و نیروی انتظامی می‌بایست تا کنار زمین حاضر باشد!
کمی مکث کنید و فکر کنید چه تصویری از بسکتبال مخابره کردید؟ کدام رویداد ورزشی را با این تصویر به یاد دارید؟ در کدام مسابقه این تعداد نیروی انتظامی نمایش داده می‌شود؟ سالن بسکتبال پادگان نیست، فضای رقابت و دوستی‌ست. ناتوانی اجرایی خود را با چه تعداد پلیس جبران کردید؟ با سه ساعت وقفه و عقب انداختن‌های بازی و توقف‌های بسیار انگار دیروز و دیشب 5 ساعت از پادگان بسکتبال می‌دیدیم!
تأخیر و عدم پایبندی به زمان‌بندی لیگ
از تأخیر سه هفته‌ای در شروع لیگ و تعویق زمان برگزاری مسابقات مختلف تا تأخیر در شروع بازی فینال به مدت 2 ساعت! بزرگترین نشانه‌های ضعف و ناتوانی برگزارکنندگان لیگ برتر بسکتبال بود. لیگی که مهمترین رویداد ملی بسکتبال ایران است اما ناکارآمدی مسئولین برگزاری آن را به نچسب‌ترین لیگ تاریخ بسکتبال ایران تبدیل کرد.
ظرفیت سالن و کنترل تعداد تماشاگران
عدم توانایی کادر سازمان لیگ و فدراسیون بسکتبال در کنترل ورود تماشاگران و ازدحام جمعیت در سالن و حضور تماشاگران کنار خط و اطراف حلقه بسکتبال نه تنها برخلاف آیین نامه مصوب سازمان لیگ است، بلکه منجر به توقف بازی و استفاده از IRS (بازبینی) توسط داوران برای کنترل لرزش حلقه بین پرتاب‌های پنالتی شد، اتفاقی که در دنیا هرگز مشابه آن را نداشتیم.
برگزاری مسابقه نیازمند همکاری‌ست نه مصاحبه و برخورد قهری و تهدید به سلب میزبانی. لیدرها و تماشاگران گرگانی در طول سالها همکاری شایسته‌ای با برگزارکنندگان داشتند. در حقیقت آنها هستند که جذابیت و شور و هیجان مسابقه را چند برابر می‌کنند و بسکتبال برای آنهاست. آنها عاشق بسکتبال هستند و می‌بایست برای آنها بهترین شرایط فراهم باشد نه نشستن روی زمین و تهدید به سلب میزبانی.
آقای سازمان لیگ، این حداقل احترام به این تماشاگران و مخاطبان بسکتبال است.
تجهیزات فنی
طبق قوانین فیبا برای نمایش بوق پایان بازی نصب یک ال ای دی قرمز دور تخته الزامی ست و چک کردن این تجهیزات از وظایف ناظر بازی روز قبل از مسابقه است. بازی فینال لیگ برتر با حداقل استانداردها برگزار شد در حالی که تمام اعضای فدراسیون در این دیدار حاضر بودند.
مارکتینگ و برندینگ
ال ئی دی‌های دور زمین نه تنها فضای زیبا و مدرنی برای تصویربرداری مهیا می‌کنند بلکه نمایش لوگو مسابقات به تقویت برند کمک شایانی می‌کند. به علاوه به مخاطبان و علاقمندان مارکتینگ از طریق ورزش این پیام را مخابره می‌کنند که جای آنها در زمین بسکتبال کجاست و نقش مهمی در جذب اسپانسر برای لیگ دارد.
در این رویداد چه کسی مسئول بررسی این ال ئی دی‌ها پیش از شروع مسابقه بود؟ جای تماشاگران، جلوی این LED ال ئی دی‌هاست؟
ال ئی دی‌های نیمه خاموش که پلیس و تماشاگران جلوی آنها ایستاده‌اند و در نهایت پیش از پایان بازی کاملا خاموش شد، چه تصویری از بسکتبال در ذهن حامی مالی احتمالی ایجاد می‌کند؟ قطعا حامیان مالی با دیدن این بی‌نظمی و آشفتگی تمایلی برای حضور در بسکتبال نخواهند داشت، چرا که برای برند و شأن سازمان خود ارزش و جایگاه خاصی قایل هستند.
هیچ لوگویی از فدراسیون بسکتبال، سازمان لیگ و یا مسابقات لیگ برتر در سالن قابل مشاهده نیست، این در حالی ست که برگزارکنندگان حرفه‌ای محل‌هایی را در تمام سالن‌ها برای خود رزرو کرده و استفاده از لوگوی آنها از مهمترین الزامات است.
قطعا با این روش برگزاری نباید انتظار داشته باشیم که مخاطب جدیدی جذب کنیم و این پرسش مهم مطرح است آیا ارزش لیگ را در راستای افزایش منافع ذینفعان لیگ از جمله باشگاهها افزایش داده‌ایم؟
این روش برگزاری تنها بهره‌کشی از باشگاهها جهت تامین منافع فدراسیون است. سهل انگاری‌ها و ناتوانی‌ها به لیگ و در نهایت به بسکتبال آسیب‌هایی وارد می‌کند که جبران آن بسیار سخت خواهد بود.