قصه‌بافی‌های خیال‌انگیز در بسکتبال
مشکل در بسکتبال زیاد داریم اما بدترین مشکلات قصه‌بافی از درون اردوهای تیم‌های ملی در برخی از این رسانه‌هاست.
از پیشینه و تاریخ بسکتبال مطلع نیستند، یکسری رویکردها و اصطلاحات حتی در کار رسانه‌ای را نمی‌شناسند اما با سرهم‌بندی کردن چیزهای بی‌ربط نتیجه می‌گیرند اوضاع بسکتبال خوب است!
به طور مثال؛
«تیم ملی بسکتبال ایران پس از سال‌ها تکیه بر نسل طلایی خود، امروز در دوران تغییر و بازسازی قرار دارد.»
از سال 2015 روند تدریجی و به تناوب تغییرات در تیم ملی به شکل کاملاً طبیعی و معمولی خود شکل گرفت. سال 2017 با تیم ملی دگرگون شده‌ای به نسبت 2015، نایب قهرمان کاپ آسیا شدیم. دوره‌ی جواد داوری دو سه بازیکن از بهترین بازیکنان ما پس از دوران جدید 2017، تازه به مرز 30 سالگی و اوج پختگی رسیدند. چند نفر هم بین 25 تا 30 سالگی اما در 2021 نتوانستیم نتیجه 2017 را تکرار کنیم همچنین نتایج 2018 و جام جهانی 2019 و کسب سهمیه المپیک 2020 توسط فدراسیون قبلی را.
چرا «ضعف مدیریت» را سعی دارید طور دیگری وانمود کنید که «در دوران تغییر و بازسازی» دروغین قرار دارید؟
چرا به تغییرات بین‌المللی بی‌توجهی‌اید و نمی‌دانید از 2017 سیستم بازی‌های فیبا تغییر کرد با وجود آن در دوره‌ی جواد داوری با خفت و خواری و باخت فنی استرالیا بین 8 تیم آسیایی کسب سهمیه جام جهانی 32 تیمی قرار گرفتیم؟ تازه آنجا هم از بهترین تیم آسیایی 2019 به تیم سی و یکم بین 32 تیم 2023 تبدیل شدیم!
آقا/خانم رسانه‌ای از قصه‌بافی‌های آقایان تحت «خداحافظی ستارگان خوشنام» بیایید بیرون. بسکتبال آسیا عوض شده ما راه را کج و عوضی می‌رویم.
خداحافظی حامد حدادی و تغییر سیستم کجا بود برادر من خواهر من!
حدادی را تقریباً از پنجره‌های جام جهانی 2019 در بیشتر بازی‌های تیم ملی بسکتبال نداشتیم. با حدادی هم به لبنان و اردن و ژاپن و چین باختیم.
شانس آوردیم بهنام یخچالی در Pro A آلمان و محمد امینی را چند سال است در فرانسه داریم. و الا با این لیگ برتر و دهها مشکلات اجرایی و برگزاری و افت کیفی تیم‌ها و رقابت‌ها و لجبازی با برخی ستاره‌ها و… معلوم نبود به سر این ستاره‌ها چه بلایی می‌آمد!
«تغییر ساختار دفاعی» هم از آن قصه‌باقی‌هایی است که بعد از باخت تاریخی! به قطر شنیدیم. داستان خیالی و وهم اتفاقات مثبت در تیم ملی! و دروغ‌های شیرین در بسکتبال.