گفت و گو با فرزند شهیدی که سرمربی تیم بسکتبال سپاهان است/علی خسروی : چشم انتظاری های مادرم ، تمامی ندارد

گفت و گو با فرزند شهیدی که سرمربی تیم بسکتبال سپاهان است/علی خسروی : چشم انتظاری های مادرم ، تمامی ندارد

سایت خانه بسکتبال ایران؛ به نقل از کیهان ورزشی

۱۵ سال ، ۲۰ سال ، پُر پُرش سی و دو سه سال ، هنگامه هایی از عمر جوانانی بود که درس ، مدرسه ، دانشگاه ، ورزش و از همه مهم تر زن و بچه شان را رها می کردند و راهی جبهه ها می شدند اما دستنوشته هایشان را که می خوانی ، گویا با عاقله مردهای ۵۰ ساله ای طرف هستی که چَم و خَم روزگار را نگریسته و بعد از طی طریق طولانی (به قول آقا مرتضی آوینی) نشسته اند وفقط وصیت نامه نوشته اند .علی خسروی ، فرزند یکی از همان هاست ، فرزند شهید هوشنگ خسروی . بازیکن سابق تیم ملی بسکتبال و مربی تیم تازه لیگ برتری شده سپاهان از روزهای کودکی و چشم انتظاری های مادرش گفت ، از شرایط امروز طلایی پوشان نصف جهان و…

*علی آقا ، در اولین تجربه سرمربیگری توانستید قهرمان رقابت های دسته اول شوید و به سوپرلیگ بسکتبال راه پیدا کنید . اوضاع سپاهان چطور است ؟

– در حال تمرینات پیش فصل برای کسب آمادگی لازم در سوپرلیگ هستیم . ترکیب سال گذشته را حفظ و چهار بازیکن سوپرلیگی هم جذب کرده ایم . بازیکن خارجی هم مدنظرمان است ولی بستگی به نظر باشگاه دارد که چه تصمیمی بگیرد . امیدوارم بتوانیم تیم خوبی را روانه مسابقات کنیم و بسکتبال جدیدی را ارائه دهیم .

* مگر با «کورین هنری » تمام نکرده اید ؟

-قرارداد بسته ایم ولی هنوز صد درصد نشده است و منتظریم ببینیم که چه زمانی می تواند به ما ملحق شود . عماد سلمانی، پیام کیانی ، فرهاد صبوری و محمدرضا بهرام‌زاد، بازیکنان جدید ما هستند.

*بابک نظافت را هم که به کادر فنی تان اضافه کردید.

– کادرمان ، همان همکاران سال گذشته هستند که با آنها نتیجه گرفته بودیم ، فقط بابک نظافت را اضافه کردیم تا از تجربیات و پتانسیلی که دارد استفاده کنیم . در این مدت هم که با او همکار شدیم ، رضایت کامل داریم و همه مان همدل هستیم .

*شرایط برگزاری لیگ پیش رو را چطور می بینید ؟ برخی از کارشناسان اعتقاد دارند ، برگزاری سوپرلیگ با ۱۶ تیم ، کیفیت را پایین می آورد ، چرا که از لحاظ منابع انسانی (مربی و بازیکن باکیفیت) محدودیت هایی داریم .

-به نظرم بستگی به دیدگاه باشگاه ها و فدراسیون دارد . فکر می کنم تعدد تیم ها به نفع بسکتبال است ، دیدارهای زیاد برای تیمی که می خواهد بسکتبال بازی کند، خوب است . البته با شما هم نظر هستم که باید پالایشی صورت بگیرد تا تیم ها شان لیگ برتر را حفظ کنند و فقط شرکت کننده نباشند . اختلافات فاحش امتیازی که در فصل پیش سوپرلیگ رقم خورد خوب نبود . بعضی از تیم های سال گذشته لیگ برتر سطح پایین تری از تیم های لیگ یکی داشتند و اگر در دسته اول هم شرکت می کردند نتیجه خوبی نمی گرفتند .

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  از بابانوئل توپ بسکتبال کادو نگرفتم / درغوکاسیان: درخت کریسمس هدیۀ خداست

*چه چشم اندازی از سپاهان برای فصل پیش رو دارید ؟

-از زمانی که بازی می کردم تا الان که مربیگری می کنم همیشه نگاهم به قله بوده است . شک نداشته باشید که پا پس نمی گذاریم و سعی می کنیم نتیجه خوب و مطلوب را به دست بیاوریم . قول مقامی را نمی دهم اما می گویم از همه ظرفیتمان بهره می گیریم تا بسکتبال خوبی را به نمایش بگذاریم .

*اردوی خاصی را مد نظر دارید ؟

-پیش بینی ها و تدارک زیادی انجام داده ایم ولی همه چیز به برنامه های فدراسیون بستگی دارد که ببینیم می توانیم طبق زمانبندی عمل کنیم یا خیر . اگر باری به هر جهت باشد ما هم مجبوریم خودمان را وفق بدهیم . چند اردوی داخلی را درنظر داریم که باید ببینیم چه پیش می آید .

* بین سال های ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۱ در رده های مختلف جوانان ، امید و بزرگسالان پیراهن تیم ملی کشورمان را پوشیدید . فکر می کنید بسکتبال امروز با زمانی که شما بازی می کردید چه تفاوت هایی کرده است ؟

– مسلما سطح بسکتبال امروز خیلی بالاتر است و قاعدتاً هم باید همین طور باشد . امکانات بیشتر شده و سطح بازیکنان و مسابقات خیلی بهتر شده است . من واقعیت را می گویم ، خیلی از همدوره ای های ما هستند که می گویند در زمان گذشته کیفیت بازیکنان بهتر بوده ، البته شاید برخی از بسکتبالیست ها سطح انفرادی خوبی داشتند ولی معتقدم در مجموع بسکتبال سال های گذشته ، روند رو به رشدی را طی کرده است .

*از نظر اخلاقی و حرفه ای گری چطور ؟

-قطعا قبلا خیلی بهتر بود ، جوان های امروز با زمان جوانی ما تفاوت بسیاری دارند . به هر حال امیدواریم نسل امروز هم اخلاق و منش گذشتگان را الگوی خود قرار بدهند که هم از نظر فنی و هم از نظر اخلاقی در سطح بالاتری قرار بگیرند .

*بهانه صحبت ما با شما ، هفته دفاع مقدس است و این طور که شنیده ایم پدرتان از شهدای جنگ تحمیلی بوده اند ؟

-بله . در سال ۱۳۶۱ پدر من از طرف بسیج به جبهه اعزام شد و در عملیات رمضان به شهادت رسید . پدرم مفقودالاثر بود تا سال ۱۳۷۵ ، که آن سال پلاک و چند تکه استخوان را پیداکردند و تحویل ما دادند و شهادتش را اعلام کردند .

*در این ۱۴ سال چه روزهای تلخی را گذراندید .

-خیلی سخت بود و همه اش منتظر بودیم . مادرم با این که پیکر را آورده اند هنوز هم منتظر است . مادر بزرگ مرحومم هم قبول نمی کرد و می گفت پسرم اسیر عراقی ها شده و بر می گردد ,۴۰ سال گذشته و مادرم به زبانش نمی چرخد که به من و برادرم بگوید پدرتان شهید شده است .ماه رمضان که می شود حال و هوایش دگرگون می شود .

* آخرین تصویر ذهنی که از مرحوم پدرتان دارید چیست ؟

– ۷ سالم بود که من را برای ثبت نام به مدرسه برد و کارهای ثبت نامم را انجام داد و چند روز بعد راهی جبهه شد .

این مطلب را هم مطالعه کنید؛  فدایی: خوشحالم در سازندگی به بسکتبال کمک کردم / به «حشمتی» افتخار می‌کنم

*موقع شهادت چند ساله بودند ؟

– ۳۱ ساله .

*داوطلب اعزام شده بودند ؟

-بله و این طور که شنیده ایم هنوز یک ماه هم از اعزامش نگذشته بود که در شرق بصره به شهادت رسید.

*وقتی مطلع شدید که پدرتان به شهادت رسیده ، چه حس و حالی داشتید ؟

-خیلی کوچک بودم ، مادرم جوری با ما برخورد کرد که خلا پدر را حس نکنیم .

*فکر می کنید چرا امثال پدر شما، همسر و فرزندانشان را می گذاشتند و می رفتند ؟

-خیلی ها رفتند تا از وطن و ناموسشان دفاع کنند . بدون هیچ چشمداتی هم رفتند و احتیاجی هم به هیچ کس نداشتند . پدر من دو بچه و همسرش را گذاشت و تصمیم گرفت تا برود تکلیفش را انجام دهد . زندگی خوبی داشتیم و خدا را شکر کمی و کسری هم نبود اما تصمیم گرفت با دایی ام ، عمویم و چند تا از رفقا و بچه محل ها عازم شود .همرزمان پدرم می گویند او راننده آمبولانس بود و رفته بود تا مجروحین را به عقب برگرداند ولی متاسفانه ماشینش مورد اصابت گلوله های عراقی قرار می گیرد و…

هیچ چیزی از جان آدمیزاد بالاتر نیست ، این هایی که رفتند و از جانشان گذشتند می دانستند برگشتی ندارند. راهشان را پیدا کرده بودند و آدم های درستی بودند .

*به نظر شما، روح دفاع مقدس ، چه قدر در جامعه امروز جاری و ساری است ؟

-اعتقاد دارم که اگر خدای ناکرده دوباره جنگی اتفاق بیفتد هنوز هم خیلی ها هستند که با جان و دل در مقابل کسانی که نگاه چپ به این آب و خاک داشته باشند ، قد علم می کنند . شخصا چندین بار به خانواده گفته ام که اگر اتفاقی بیفتد ، جزو اولین نفراتی خواهم بود که برای دفاع از کشورم می روم . با این که سختی های زیادی کشیدیم و تجربه تلخی داشتیم ولی همان راه پدرم را ادامه می دهم .

*جامعه ما توانسته دِینش را به شهدا ادا کند ؟

-در یک کلام خیر . به شخصه می توانستم از مواهب فرزند شهید بودن بهره ببرم ولی هیچ وقت سوء استفاده نکردم ولی بعضی ها فکر می کنند خانواده شهدا دنبال پوئن گرفتن هستند در صورتی که چنین نیست . نگاه برخی از آدم ها اذیتم می کند.شهدا به دنبال این چیزها نبودند و خانواده هایشان هم نیستند .

*برای کلام آخر اگر صحبتی باقی مانده ، در خدمتیم .

-هر کسی،هر کاری برای مملکتش انجام بدهد باید بدون چشمداشت و از اعماق وجودش باشد . فرق ندارد که جنگ باشد یا ورزش یا هر حوزه دیگری. کار که با خلوص نیت انجام شود ، ارزش دیگری دارد . از کیهان ورزشی و وقتی که در اختیارم قرار دادید هم تشکرمی کنم.

کامران خطیبی

دیدگاهتان را بنویسید