برنامه شماره 33 رادیو بسکتبال ایران – بسکتبال زنان ایران

برنامه شماره 33 رادیو بسکتبال ایران – بسکتبال زنان ایران

برنامه شماره 33 رادیو بسکتبال ایران از سایت پخش میشه

امشب 29 مرداد 1400 – برنامۀ شمارۀ 33 از سایت خانه بسکتبال ایران

صدای ما فراتر از خانه ما

موضوع : بسکتبال زنان ایران

راديو بسكتبال

تهيه كننده : احسان اميرى

اجرا: مهراد خورشيدى

در این برنامه می‌شنوید:

یک زندگی یک تجربه (تفاوت‌ها و شباهت‌های بسکتبال بانوان پیش و پس از انقلاب) با صدای فریماه شیاسی

در حومه خاطرات این هفته  رضا طاهری و مسعود شیرازی از بسکتبالیست‌های قدیمی مشهد گفت و گو کرده‌اند. 

صدای آناییس خداوردیان ملی‌پوش بسکتبال از شرایط تمرینی تیم بانوان.

دو تابعیتی‌ها و دو رگه‌ها در راه تیم ملی بانوان. پریسا یزدانی.

پرسش ما از بسکتبال بانوان چیست؟ آیا اراده سیاسی و ساختارهای رسمی به حضور بیش از این دختران در میدان‌های بین‌المللی راضی‌اند؟  افشین رضاپور

 

رادیو بسکتبال را از سایت  خانه بسکتبال ایران بشنوید
صدای ما فراتر از خانه ماست

در حومه خاطرات با مسعود شیرازی

برنامه شماره 33 رادیو بسکتبال ایران – بسکتبال زنان ایران
ایستاده از راست: منصور به‌نژاد، داریوش نادعلی، ثامر پژمان، داریوش نبوی(سرمربی)، اسداله رحمانیان(مربی)، مهدی پور اصفهانی، عبدالرضا محمودی، محمدرضا طباطبایی، فرامرز خالقی نشسته از راست: مرتضی سوسن آبادی، ساسان حسین پور، مسعود شیرازی، حسین عرفانیان، محمدکسایی پور، حمیدرضا اسلامی، علی پورشریف

 

برنامه شماره 33 رادیو بسکتبال ایران – بسکتبال زنان ایران
ایستاده از راست: رضا طاهری (مربی)، مصطفی هاشمی، نوریک مگردچيان، عاشور گل‌محمدی، فریدون داداشپور، ایرج صداقتی، کاظم محنایی، محمود پورشرفی (سرمربی)، مصطفی شرکا(رئیس تربیت بدنی ژاندارمری)، سرهنگ طباطبایی(معاون تربیت بدنی ژاندارمری ).نشسته از راست: آرمان الطافى، احمدرضا عليين، مسعود شیرازی، مسعود قاسمی، اکبر اسبقی، مصطفی خواستار،

فریده هادوی از زنان بسکتبالیست پیش و پس از انقلاب است.

سرمربی تیم ملی بود. یکی از اعضای تیم ملی در بازی‌های آسیایی 1974 تهران.

او که هر دو دوره تاریخ بسکتبال بانوان ایران را تجربه کرد، می‌گوید:

«بازیکنان بسکتبال با کسب تجربه، در کوران بازی‌ها به مجموعه کامل‌تری تبدیل می‌شوند. بر همین اساس می‌توان گفت من با مهین کورچیان، سهیلا ماهوتی و مهوش طباطبایی که پیش از انقلاب بازی می‌کردیم، بعد از انقلاب نه تنها از نظر تکنیکی، بلکه در قیاس با عوامل روانی مانند اعتماد به نفس در سطح بالاتری بودیم. این امر احتمالاً به لحاظ فضای اجتماعی متفاوت، تجربه بازی‌های حرفه‌ای و بین‌المللی بود».

حرف‌های هادوی به اینجا که رسید را قطع می‌کنم و می‌گویم با این همه دستاوردهای علمی، چرا در زمینه رشد پایدار و دوام‌آوری بازیکنان این قدر فاصله داریم؟

او گفت:

«نسل ما به نسبت نسل حدید، بیشتر با اتکا به دانش بسکتبال، بازی می‌کرد و به خاطر نوع چالشی که در بسکتبال وجود داشت، در بسیاری شرایط بازیکنان با تلاش زیاد تکنیک‌های جدید خلق می‌کردند، در حالی که نسل امروز اکثراً حرکات اسطوره‌های بسکتبال و فیلم‌های آموزشی را تقلید می‌کنند».

فریده هادوی که یک چهره دانشگاهی و معلم بسکتبال است باز هم از تفاوت‌ها و شباهت‌های دو دوره به من می‌گوید:

«مربیان ما مثل امروز به اصول بدنسازی و تغذیه آشنا نبودند. به ما می‌گفتند آنقدر تمرین کنید که نیازهای بسکتبال تأمین شود، اما بازیکنان امروز با رعایت اصول تمرین علمی به اندازه نیاز تمرین می‌کنند و کمتر دچار آسیب دیدگی می‌شوند. امروز به نسبت جامعه آماری دو دوره، بازیکنان قد بلندتری داریم که بر اساس رشد جوامع و تغییرات ژنتیکی است».

برگرفته از کتاب « 100 سال بسکتبال» نوشته‌ی افشین رضاپور

ضمن تشکر از بازدید شما، خواهشمندیم به منظور ارائه خدمات بهتر و رسیدن به اهداف عالی سایت، تیم خانه بسکتبال ایران را یاری فرمایید.

هرگونه پیشنهاد و انتقاد سازنده خود را با ما در میان گذاشته تا با برطرف نمودن ایرادات و استفاده از پیشنهای ارزشمند شما در جهت ارائه خدمات بهتر به خانواده بزرگ بسکتبال بکوشیم.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید