چرا «کاپ آسیا» محل سنجش و ارزیابی بسکتبال ایران نیست؟

پیروزی بر چین تایپه یک لایه پنهان داشت؛ تیم‌های درجه دو بسکتبال آسیا در حال نزدیک شدن به بسکتبال ایران هستند.

✍️هر چند که کاپ آسیا همچون جام ملت‌های آسیا تا سال 2015 دیگر معیار ارزیابی قدرت تیم‌های ملی نیست اما نتایج این رقابت‌ها تا حدودی موقعیت بسکتبال ملت‌ها را تعیین می‌کند.

در نوشته‌های قبلی همین کانال به غیبت ستاره‌های تیم‌ها اشاره شده است. همچنین به دلایل افول کاپ آسیا پرداختیم که مهمترین آن «بدون انتخابی جام جهانی» یا «بدون کسب سهمیه المپیک» در مقایسه با ادوار جام ملت‌ها تا قبل از 2015 است.

حتی در چرایی کمک نکردن به کیفیت بازی‌ها توسط استرالیا و نیوزلند اشاره کردیم که آنها بدون ستارگان خود وارد کاپ آسیا می‌شوند. به طور مثل استرالیا بدون بازیکنانی که دستکم دو تیم در NBA دارد! یا نیوزلندی که مقابل آسیایی‌هایی مثل لبنان به نسبت دست‌یافتنی‌تر نشان داده است، بدون قدرت واقعی خود از بسکتبالیست‌هایی که در آمریکا دارد، در کاپ آسیا حضور می‌یابد.

امسال نیمه‌نهایی کاپ آسیا علاوه بر شرایط خاص این دو تیم، با 6 غایب تیم چین برگزار خواهد شد. چینی‌ها مثل ژاپن که 5 بازیکن خود را به همراه نداشتند، بیشترین تعداد بازیکن غایب را در این کاپ آسیا معرفی کردند.

تیم‌های ایران و چین در گروههای B و C، قرعه راحت‌تری داشتند. ایران فقط با ژاپن روبرو شد که تیم هشتم دوره قبلی کاپ آسیا را یک بار دیگر بسان کاپ آسیا 2022 شکست داد.

با وجود این، سنگین‌ترین شکست تیم ملی بسکتبال مقابل ژاپن در دیدارهای انتخابی جام جهانی رقم خورد. 96 – 61 . چند ماه پس از پیروزی ایران در کاپ آسیا مقابل ژاپن. این نتیجه نشان می‌دهد برنامه‌ریزی رقبا در طول زمان و بازی‌ها متفاوت است.

تیم ملی در ادامه کاپ آسیا از سد چین تایپه به سختی گذشت. جبران 21 امتیاز در طول بازی و در نهایت پیروزی تیم ملی بسکتبال، قدرت تیم ملی را ثابت می‌کند اما در لایه‌های پنهان این پیروزی، نزدیک شدن تیم‌های درجه دو آسیا به سطح بسکتبال ایران وجود دارد. حتی اگر بخواهیم خیلی خوشبینانه بگوییم فقط یک اتفاق بود.

شکست‌های بسکتبال ایران مقابل لبنان، اردن، قطر (پس از 18 سال) و پیروزی با زحمت مقابل چین تایپه از تیم‌های درجه دو بسکتبال آسیا (تیمی که 27 سال به آن نباختیم)، جای بحث و بررسی بیشتری دارد.

تیم ملی بسکتبال در این دوره با سه رقیبی که طی این سال‌ها به آنها باخت روبرو نشد. حتی به چین و کره جنوبی تا قبل از نیمه‌هایی نخورد. با قرعه و مسیر خوب، شاید تنها حریفش با استانداردهای کاپ آسیا، بازی با استرالیا باشد که آن هم با وجود ترکیب‌های متفاوت بومرزها، جای چندان درستی برای سنجش و ارزیابی عملکرد نیست….

روزی که بسکتبال استرالیا را بردیم

نباید با این «کاپ آسیا» به مردم دروغ گفت

نخستین مدال برنز تاریخ بسکتبال استرالیا در المپیک 2020 توکیو بعد از چهار بار حضور آنان در نیمه‌نهایی بسکتبال المپیک به دست آمد.
با وجود این اشتباه نگیرید!
استرالیا دستکم به اندازه دو تیم در NBA بازیکن دارد که هیچ‌یک را به کاپ آسیا نمی‌فرستد.

تیم‌های استرالیا از 2017 به بعد در کاپ آسیا و پنجره‌های جام جهانی، با ترکیب‌های مختلفی شرکت کرده‌اند. با وجود این استرالیا از 2017 تا امروز در سه دوره حضور خود در کاپ آسیا به هیچ تیمی نباخته است.

در پنجره ششم انتخابی جام جهانی 2019، استرالیا در تهران به تیم ملی بسکتبال باخت. تیمی با ترکیب دگرگون شده و بدون حامد حدادی و ارسلان کاظمی که کمتر کسی انتظار برد توسط تیم ملی را داشت.

نخستین رویارویی ایران – استرالیا به المپیک 2008 پکن برمی‌گردد که تیم ملی نتیجه را 106 به 68 واگذار کرد.

در فینال کاپ آسیا 2017، تیم ملی 79 به 56 مغلوب استرالیا شد. در پنجره‌های جام جهانی به غیر از یک بار که 85 – 74 برنده شدیم، در تمامی دیدارهای انتخابی به استرالیا باختیم.

آنها در پی نفرستادن تیم جوانان زیر 18 سال خود به مسابقات قهرمانی 2022 آسیا در تهران، در یکی از بازی‌های انتخابی جام جهانی 2023 نیز به ایران نیامدند و نتیجه توسط فیبا 20 – 0 به سود ایران اعلام شد.

تفاوت بین بسکتبال ایران با استرالیا زمین تا آسمان است و مسابقه امشبِ دو تیم نیز مثل ابهامات و تناقضات موجود در کلیت کاپ آسیا، معیاری برای سنجش و ارزیابی عملکرد تیم ملی نیست. نباید با این «کاپ آسیا» به مردم دروغ گفت.

بسکتبال استرالیا در یک فرآیند مشخص با استاندارد بین‌المللی حرکت می‌کند. از یکسو بدون ستاره‌های NBA حتی با ورود بازیکنان درجه سه و چهار خود در آسیا قادر به نتیجه‌گیری است که بر اساس آن می‌توان گفت «خیلی خوب» و از طرف دیگر بسکتبال ایران (فقط با یک غایب)، مقابل تیم‌هایی با شمار غایبان بیشتر در کاپ آسیاست.

بنا بر ناکامی‌ها بسکتبال ایران در تمامی سطوح طی 41 ماه گذشته، قطعاً فرآیند قابل قبولی طی نشده است و با بردهای شبیه به باخت (چین تایپه) به نظر می‌رسد وضعیتی بدتر از این در انتظار بسکتبال ایران باشد.

نتایج در کاپ آسیا نیز بسته به زمینه و هدفی که سایر رقبا از جمله چین و ژاپن با تیم دوم، حتی استرالیا با ترکیب‌های مختلف دنبال می‌کنند، برای آنها متفاوت‌ است. بنابراین بدون شناخت از معیارهای لازم و اهداف سایر رقبا در یک تورنمنت، نباید با نتایج کاپ آسیا موج‌سواری کرد و یا از طریق این نتایج، دستاویزی برای فرار از ناکارآمدی ساخت و بسکتبال را بیشتر از این‌ به ورطه‌ی ناکامی و تباهی انداخت.