از دو تیم غایب NBA در تیم استرالیا تا تیم‌‌های دوم ژاپن و چین / کجای بسکتبال «کاپ آسیا» را باور کنیم؟

غیبت ستارگان تیم‌ها در بسکتبال «کاپ آسیا» محل سنجش و ارزیابی یا خروجی عملکرد فدراسیون بسکتبال ایران نیست.

چند شب پیش، در جریان رقابت‌های کاپ آسیا به میزبانی جده عربستان، پیروزی تیم ملی بر چین تایپه یک لایه پنهان داشت؛ تیم‌های درجه دو بسکتبال آسیا در حال نزدیک کردن سطح بسکتبال خود به بسکتبال ایران هستند.

هر چند که کاپ آسیا همچون جام ملت‌های آسیا تا سال 2015 دیگر به تنهایی معیار ارزیابی قدرت تیم‌های ملی نیست اما پیروزی خفیف مقابل چین تایپه حتی اگر اتفاقی بنامیم، نشانه خوبی برای بسکتبال ایران نیست.

در نوشته‌های قبلی همین سایت به غیبت ستاره‌های تیم‌ها اشاره شده است. همچنین به دلایل افول کاپ آسیا پرداختیم که مهمترین آن «بدون انتخابی جام جهانی» یا «بدون کسب سهمیه المپیک» در مقایسه با ادوار جام ملت‌ها تا قبل از 2015 است.

حتی در چرایی کمک نکردن به کیفیت بازی‌ها توسط استرالیا و نیوزلند اشاره کردیم که آنها بدون ستارگان خود وارد کاپ آسیا می‌شوند. به طور مثل استرالیا بدون بازیکنانی که دستکم دو تیم در NBA دارد! یا نیوزلندی که مقابل آسیایی‌هایی مثل لبنان به نسبت دست‌یافتنی‌تر نشان داده است، بدون قدرت واقعی خود از بسکتبالیست‌هایی که در آمریکا دارد، در کاپ آسیا حضور می‌یابد.

امسال نیمه‌نهایی کاپ آسیا علاوه بر شرایط خاص این دو تیم، با 6 غایب تیم چین برگزار خواهد شد. چینی‌ها مثل ژاپن که 5 بازیکن خود را به همراه نداشتند، بیشترین تعداد بازیکن غایب را در این کاپ آسیا معرفی کردند.

تیم‌های ایران و چین در گروههای B و C، قرعه راحت‌تری داشتند. ایران فقط با ژاپن روبرو شد که تیم هشتم دوره قبلی کاپ آسیا را یک بار دیگر بسان کاپ آسیا 2022 شکست داد.

با وجود این، سنگین‌ترین شکست تیم ملی بسکتبال مقابل ژاپن در دیدارهای انتخابی جام جهانی رقم خورد. 96 – 61 . چند ماه پس از پیروزی ایران در کاپ آسیا مقابل ژاپن. این نتیجه نشان می‌دهد برنامه‌ریزی رقبا در طول زمان و بازی‌ها متفاوت است.

تیم ملی در ادامه کاپ آسیا از سد چین تایپه به سختی گذشت. جبران 21 امتیاز در طول بازی و در نهایت پیروزی تیم ملی بسکتبال، قدرت تیم ملی را ثابت می‌کند اما در لایه‌های پنهان این پیروزی، نزدیک شدن تیم‌های درجه دو آسیا به سطح بسکتبال ایران وجود دارد.

شکست‌های بسکتبال ایران مقابل لبنان، اردن، قطر (پس از 18 سال) و پیروزی با زحمت مقابل چین تایپه از تیم‌های درجه دو بسکتبال آسیا (تیمی که 27 سال به آن نباختیم)، جای بحث و بررسی بیشتری دارد.

تیم ملی بسکتبال در این دوره با سه رقیبی که طی این سال‌ها به آنها باخت روبرو نشد. حتی به چین و کره جنوبی تا قبل از نیمه‌هایی نخورد. با قرعه و مسیر خوب، شاید تنها حریفش با استانداردهای کاپ آسیا، بازی با استرالیا باشد که آن هم با وجود ترکیب‌های متفاوت بومرزها، جای چندان درستی برای سنجش و ارزیابی، یا خروجی عملکرد فدراسیون بسکتبال در حیطه‌ی فعالیت‌های تیم ملی نیست.