از بالای سبد, تیتر اصلی
از ناکامی در آسیا تا سازمان لیگ بدون اساسنامه و استقلال / جایزه 3×3 کله‌قند شد! / بسکتبال عقبتر می‌رود؟
پس از آنکه تیم ملی بسکتبال با تیمی کامل و با تجربه به نسبت بسیاری از رقبای خود در کاپ آسیا ناکام ماند نگرانی‌ها در خصوص آینده بسکتبال ایران بیشتر شد.
تیم ملی بسکتبال در کاپ آسیا از فروغ گذشته خود فاصله گرفت و حذف شد اما آنچه این روزها نگرانی‌ها و ابهامات گسترده‌ای را پدید آورده است تصمیمات عجولانه‌ای است که فاقد تحلیل درست وضع موجود و فقدان آگاهی از کلیت بسکتبال ایران است که آینده را به خطر می‌اندازد.
تیم ملی بسکتبال پس از 10 سال، به هیچ‌یک از سکوهای سه گانه بسکتبال آسیا نرسید. طی این سال‌ها بسکتبال ایران؛ قهرمانی، سوم و نایب قهرمانی آسیا را در کارنامه خود داشت اما در کاپ آسیا 2022 کاخ با شکوه افتخارات تیم ملی فرو ریخت.
ناکامی بسکتبال فقط در تیم ملی اتفاق نیفتاد بلکه از آغاز ریاست جواد داوری در فدراسیون بسکتبال و به مدت 5 ماه، باخت‌ها یکی بعد از دیگری آن هم در تمامی رده‌ها کام جامعه بسکتبال را تلخ کرد.
اما تلخکامی‌های بسکتبال فقط مختص تیم‌ها و رده‌های ملی نیست بلکه این روزها از سوی باشگاهها نیز شاهد اعتراضات گسترده‌ای به عملکرد فدراسیون بسکتبال هستیم.لیگ برتر بسکتبال به عنوان ویترین فعالیت‌های باشگاهها سرنوشت نامعلومی پیدا کرده است و سازمان لیگ در بدو تشکیل به دلیل نداشتن استقلال و اساسنامه، بر مشکلات باشگاهها افزوده است.
ابهامات سازمان لیگ
سازمان لیگ فدراسیون بسکتبال با انتقاداتی از سوی باشگاهها روبروست. باشگاه کاله با اعتراض به افزایش دو برابری ورودی لیگ برتر اعلام کرد هیئت رئیسه سازمان لیگ که همان اعضای فدراسیون! هستند 150 میلیون پارسال را به 300 میلیون تومان افزایش داده‌اند در حالی که باشگاهها اصلاً در این تصمیم‌گیری دخیل نبودند. تیم خانه بسکتبال خوزستان نیز که از سوی سازمان لیگ از لیگ برتر امسال کنار گذاشته شده است به آیین‌نامه سازمان معترض است و رئیس هیئت استان در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به اشکالات اساسنامه؛ دلیل حذف تیمش را تصفیه حساب شخصی از دوران انتخابات ریاست فدراسیون عنوان کرد.
در حال حاضر شنیده‌ها حاکی است تعداد تیم‌های لیگ برتر تک رقمی است در حالی که پارسال 16 تیم در دو گروه 8 تیمی و به صورت متمرکز بازی‌ها را برگزار کرده بودند.
انحلال و انصراف تیم‌ها سبب شده تا لیگ برتر امسال سرنوشت نامعلومی داشته باشد.
در لیگ برتر زنان نیز صحبت از اعلام آمادگی 4 تیم شنیده می‌شود که باز به نسبت تعداد 11 تیم پارسال افت کمی قابل تأملی را نشان می‌دهد.
موضوع بدهی به داوران لیگ‌های مختلف نیز از گذشته تا امروز ادامه‌دار است. فدراسیون جواد داوری هنوز مطالبات داوران را پرداخت نکرده است.
سه نفره و مشکل امکانات
فدراسیون بسکتبال با بازی‌های سه نفره تحت عنوان لیگ ملی و دسته یک و … ورودی 3 تا 8 میلیون تومانی، سعی دارد این مسابقات را پررنگ‌تر از گذشته جلوه دهد. با وجود این، گزارش‌هایی که از شهرهای مختلف می‌رسد نشان می‌دهد برگزاری بازی‌ها رضایتبخش نیست. وجه غالب بازی‌ها گرفتن ورودی چند میلیون تومانی با جوایزی است که متناسب با مبالغ دریافتی از تیم‌ها نیست.
میزبانی، جوایز و داوری‌ها؛ عمده‌ترین مسائلی بود که عنوان شد کیفیت مناسبی نداشت. برخی تیم‌ها مدعی شدند به جای جوایز نقدی که وعده‌اش را داده بودند به آنها حبوبات و کله قند! دادند. اولویت‌بندی جذب اسپانسر به طرز گسترده‌ای به سمت سه‌نفره رفت که اگر درست مدیریت نشود همین مقدار بودجه ناچیز هیئت‌ها و حامیان مالی باید صرف بازی‌هایی شود که امکانات اولیه آن در شهرها مهیا نیست. بین این بازی‌ها با تیم‌های ملی سه نفره مردان و زنان که از قبل انتخاب شده‌اند، ارتباط معناداری وجود ندارد تا همچنان به ماهیت بازی‌هایی تحت عنوان لیگ و هزینه‌هایی که به استان‌ها تحمیل می‌کند بیشتر تردید داشته باشیم.
به نظر می‌رسد بسکتبال ایران باید خودش را برای دوران سخت که پیامد‌های آن عقبگرد است، آماده کند.
حتی تیم جدید سعید ارمغانی سرمربی تیم ملی که تلفیقی از نفرات تیم ملی و تیم ب (ایران نوین) است منتقدان را راضی نکرد زیرا به عقیده بسیاری از منتقدان، ریاست داوری در فدراسیون بسکتبال فاقد تشخیص و تصمیمات درست مدیریتی در اقتضائات زمانی است.
به طور مثال در کاپ آسیا که دیگر مثل قبل انتخابی جام جهانی یا المپیک ندارد، رقبای اصلی ایران مانند استرالیا، نیوزلند، ژاپن و حتی چین با ترکیب اصلی نیامده بودند اما ایران با تیم کامل خود شکست تلخی را مقابل اردن تجربه کرد و حذف شد. پس از این مسابقات و در آستانه پنجره چهارم جام جهانی 2023، با توجه به نیاز ایران به امتیازات پنجره‌های باقی‌مانده به یک باره شاهد تغییرات گسترده‌ای در تیم ملی هستیم که بیانگر تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای در فدراسیون جواد داوری است.
با این راهی که فدراسیون در زمینه‌های مختلف اعم از تیم ملی و سازمان لیگ و … در پیش گرفته است آیا بسکتبال ایران عقبتر می‌رود؟ آیا فدراسیون به دنبال تغییر نسل در بسکتبال ملی در ماههای آینده به همان شیوه‌ای که طی 5 ماه در پیش گرفت عمل خواهد کرد و با ناکامی تیم‌ها، بسکتبال عقبگرد سریع خواهد داشت؟
شیوه‌ای پر از ابهام در انتخاب و انتصاب افراد در تیم‌ها و بخش‌های فدراسیون و مشاورانی که اولویت‌شان رفیق‌بازی و ارتباط خویشاوندی است تا بسکتبال.