از بالای سبد, تیتر اصلی
تغییرات خوب است اما حد و اندازه تیم ملی بسکتبال را در نظر بگیریم / تیم‌های رنگ و وارنگ اسمش جوانگرایی نیست
تیم منتخب بسکتبال ایران در دو دیدار تدارکاتی مقابل ژاپن شکست خورد. ایران که میهمان شهر سندا بود در بازی اول 82 بر 77 و در دومین دیدار 80 بر 58 به ژاپن باخت.
تیم ژاپن در پنجره چهارم جام جهانی 2023 تا چند روز دیگر میهمان بسکتبال ماست. دو بازی تدارکاتی را به این تیم باختیم اما این نتایج فاصله بین بسکتبال ما و ژاپن نیست و در تهران حریف آنان می شویم به شرطی که هر رویداد را بنا بر اهمیت و کیفیت آن بررسی کنیم و از این ترکیب های رنگ و وارنگ و بدون در نظر گرفتن «تقدم و تأخر زمان» و تنها به اسم جوانگرایی دست برداریم.
نگاهی به انتخاب یک تیم
انتخاب نفرات تیم منتخب ایران توسط سعید ارمغانی با سئوالاتی همراه است. تیم ایران در دو بازی با 11 و 12 بازیکن به میدان رفت تا همه نفرات منتخب ارمغانی محک بخورند با این حال برخی سئوالات به قبل از سفر تیم به ژاپن و به اردوی این تیم باز‌می‌گردد. به طور مثال انتخاب نفراتی مانند پیتر گیریگوریان و محمدحسین احمدی یا میثم عابدی که باید بدانیم چرا کادر فنی تیم ملی تشخیص داد باید تیم را در سفر به ژاپن همراهی کنند.
آمار این سه بازیکن در لیگ برتر بسکتبال گویای خیلی چیزهاست.
پیترگیریگوریان در سه بازی آخر مهرام فقط 03:13 دقیقه بازی کرد!
در دو بازی با ژاپن، سعید ارمغانی در بازی اول گیریگوریان را به عنوان بازیکن شروع کننده به میدان فرستاد! او در 17:09 دقیقه 2 امتیاز گرفت. سه بار توپ لو داد و یک پاس منجر به گل داشت.
در بازی دوم جزو نفرات شروع کننده بلند نشد اما 11 دقیقه و 49 ثانیه بازی کرد و 2 امتیاز، 2 ترنور و 2 پاس منجر به گل داشت.
محمدحسین احمدی در 4 بازی آخر ذوب آهن با 23 دقیقه بازی و آمار منفی فینال مقابل شهرداری گرگان را ترک کرد.
ارمغانی در بازی اول 04:25 دقیقه و بازی دوم 06:45 دقیقه این بازیکن را به میدان فرستاد و در مجموع دو بازی یک امتیاز گرفت.
میثم عابدی که در تیم اکسون کمتر به بازی گرفته می‌شد و آمار قابل توجهی هم نداشت در بازی اول اعتماد ارمغانی را جلب نکرد و به او بازی نداد. اما در بازی دوم 06:26 دقیقه بازی کرد.
تغییرات دو تیم
ایران و ژاپن به نسبت کاپ آسیا تغییراتی را در ترکیب تیم‌های خود انجام دادند.
سجاد پذیرفته، بهنام یخچالی، محمد جمشیدی و نوید رضایی‌فر از تیم کاپ آسیا به ژاپن رفتند. میزبان نیز یودای بابا، هیجیما و شفر کوکی را جایگزین برخی نفراتش از جمله واتانابه بازیکن NBA کرد. از ایونس بازیکن تبعه ژاپنی‌ها در دو دیدار تدارکاتی این تیم با ایران نیز خبری نبود.
آنها در بازی دوم با دو تغییر به نسبت بازی اول، مقابل ایران قرار گرفتند. ژاپنی‌ها با تیم متحول شده‌ای مقابل ایران بازی کردند و در گزارش‌های این تیم می‌خوانیم که از دفاع و بازی تهاجمی تیم‌شان در دو دیدار اخیر با ایران رضایت دارند.
علی‌اکبری، امیرحسین یازرلو، منجی، آقامیری و محمد رحیمی دیگر بازیکنان ایران در سفر به ژاپن بودند که پیش از این نیز در اردوها و بازی‌های تیم ملی حاضر شده بودند.
زمان تغییرات
حالا تیم رفت و با چه بازیکنانی رفت که بازی کردن و بازی نکردن‌شان را در کل لیگ دیده بودیم بماند اما به جای نگاه «ماجراجویانه»، به احوالات تیم ملی نگاه «واقع‌گرایانه» داشته باشیم. باید در پی هر گونه تغییرات حد و اندازه تیم ملی بسکتبال را در نظر گرفت.
سینا واحدی را به جای کاپ آسیا و حتی کاپ آسیای سه نفره(مشکل ویزا داشت) به بازی‌های بی‌تأثیر کشورهای اسلامی فرستادیم در حالی که تیم بدون پوینت گارد به ژاپن رفت. خیلی از بازیکنان 3×3 ما می‌توانستند در این رویداد (بازی‌های همبستگی اسلامی) که اعتبار ایونت‌های فیبای سه نفره را ندارد شرکت کنند و نتیجه هم بگیریم.
متین آقاجانپور به تیم ملی دعوت می‌شود اما سر از سه‌نفره در قونیه درمی‌آورد! بازیکنی که در کاپ آسیا به اندازه ظرفیتش به او میدان داده نشده بود فرصت دو بازی تدارکاتی را هم از دست داد.
ژاپن سه به سه بازان خود را از تیم ملی بسکتبال جدا کرد. با تیم جوانی به کاپ آسیا آمد و در آستانه پنجره چهارم جام جهانی یک تیم کمی بزرگتر و باتجربه‌تر می‌آورد.
وقتی از ترکیب و نحوه انتخاب بازیکنان در هر رویداد بنا بر اهمیت و کیفیت و اعتبار آن رویداد حرف می‌زنیم دقیقاً می‌دانیم از چه حرف می‌زنیم.
تغییرات خوب است اما تیم‌های رنگ و وارنگ اسمش جوانگرایی نیست.
فهم درست از «تقدم و تأخر زمان» در برنامه‌ها به ما کمک خواهد کرد با چه تیمی؟ کدام بازیکنان؟ در چه زمان؟ و در کدام رویداد؟ باید شرکت کنیم.