جمشید شریعت‌نژاد متولد ۱۳۲۰.
بازیکن، مربی، داور، نویسندۀ بسکتبال و آموزگار بسکتبال.(لقبی که اهالی بسکتبال به خاطر نقش تعلیم و تربیتی شریعت‌نژاد در بسکتبال به وی داده‌اند).
عکس در کنار همسر، فریبا داووی از پیشکسوتان داوری بسکتبال.

از سال‌های دهه 30 که حسن نیکو در مدرسۀ رهنما، بدون ابزار امروزی استعدادیابی و با یک نگاه شریعت‌نژاد را برای تمرین دادن به بچه‌های کلاس‌های پایین‌تر انتخاب کرد.
وی مربیگری رده‌های مختلف را بر عهده گرفت تا سال 1355، که اتومبیل هیلمن زیر پایش را فروخت و خرج دورۀ مربیگری در آمریکا کرد…

شریعت‌نژاد بیش از 60 سال در بسکتبال فعالیت کرد و مربی تیم‌هایی همچون برق، پاس، کاوه و…. بود. همچنین در مطبوعات قلم زد و در مجلات به ویژه هفته نامه «هدف» در دهه 70 بسکتبال نوشت.
شریعت‌نژاد را بنیانگذار مکتب «کاوه» در بسکتبال می‌شناسند. از مربیگری در کاوه در سال ۱۳۶۱ تا پاس که تا سال ۱۳۶۹ ادامه یافت و تحت نظر او بازیکنان پرشماری در تیم‌های مختلف شناسایی شدند.

از راست جمشید شریعت‌نژاد، مرحوم حسن ذوالفقاری، مهدی مکری و مرحوم فخرالدین حمزه‌علیپور.

شریعت‌نژاد به اتفاق نادر کاشانی، بیژن و بهروز قهرمانلو، سعید و محسن خلخالی، برادران شهمیرزادی، اردشیر ضرغام، زرگرنژاد و …از مکتب آقا نیکو در مدرسه رهنما مطرح شدند.

دیری نگذشت که استاد نیکو استعدادش را علاوه بر بازی، در داوری و بعد مربیگری شناخت. تیم‌های مدرسه رهنما زیاد بودند. شاید 10 تیم بسکتبال. نیکو از او می‌خواست در رتق و فتق تیم‌ها کمکش کند و به این ترتیب نخستین تجربیات مربیگری جمشید شریعت‌نژاد در سال‌های دهه 30 رقم خورد.

این مطلب را هم مطالعه کنید؛ چرا دهه 60 سفر دانشجویان بسکتبالیست به مسابقه‌های جهانی لغو شد؟

شریعت‌نژاد با ادامه تحصیل، کار در تیم‌های باشگاهی دختران و پسران را شروع کرد و بازیکنان زیادی را به جامعه بسکتبال شناساند. دوران او مصادف شد با حضور بهترین بازیکنان و مربیان بسکتبال ایران طی دو دهه 40 و 50 اما شریعت‌نژاد دست از رقابت نکشید و با تیم‌ها و بازیکنانش در سطح اول رقابت‌های بسکتبال تهران باقی ماند.

وی در سال ۱۳۶۹، سرپرست تیم بسکتبال جوانان ایران در مسابقات جوانان 1990آسیا در «ناگویا»ی ژاپن بود.
شریعت‌نژاد سال‌ها در تیم‌های کرج، تیم‌های آموزشگاهی و دانشگاهی در تهران مربیگری و سرپرستی کرد.