از بالای سبد, تیتر اصلی
بچه‌های بسکتبال دیواندره / سبد و رؤیای ناتمام
پسرکی علاقه‌مند به بسکتبال از روستایی در دیواندره با سایت خانه بسکتبال ایران تماس گرفت و از مشکلاتش برای فعالیت در بسکتبال گفت. این تماس، سوژه پیگیری ما شد برای نوشتن این مطلب.
پیمان رسولی و همسرش پریسا احمدپور از تحصیلکرده‌های ورزش در استان کردستان و شهرستان دیواندره هستند. داستان از سرزدن‌های مکرر آنها به اداره ورزش و جوانان دیواندره شروع شد که این زوج جوان بارها از مسئولین ورزش، حلقه بسکتبال و زمان مناسب سالن برای تمرین تقاضا کرده بودند.
«هربار با یک بهانه عذر ما را خواستند. دیواندره به نسبت جمعیتش، پنج سالن دارد اما هیچکدام مجهز به دستگاه بسکتبال نیست. تلاش‌های ما برای احداث زمین خیابانی توسط شهرداری یا شورای شهر هم بی‌فایده بود. به غیر از آموزش و پرورش دیواندره، عملاً هیچ مسئولی برای بسکتبال این شهر گام مثبتی برنداشت. شهریور 1400 با کمک آقای لقمان بادیدست کارشناس آموزش و پرورش دیواندره یک سالن را که از ابتدایی‌ترین امکانات محروم بود را به حلقه بسکتبال مجهز کنیم و تمرینات و مسابقات‌مان را در آنجا برگزار کردیم».
شهرستان دیواندره با تشکیل هیئت بسکتبال و انتخاب و معرفی رییس و نایب رییس، دبیر و اعضای کمیته مربیان، داوران همچنین تفکیک کمیته‌ها در نخستین اقدام یک دوره مسابقات را برگزار کرد.
مسابقات چندجانبه با حضور تیم‌های سنندج، سقز، بانه، بوکان و دیواندره بود که با قهرمانی تیم دیواندره در رده سنی مینی بسکتبال به پایان رسید.
از دیگر برنامه‌های آموزشی باید به برگزاری دوره‌ی داوری درجه سه با حضور 38 نفر و مدرسی هادی سالم، داور بین‌المللی، برگزاری کلاس‌های تغذیه و روانشناسی برای بازیکنان و اولیاء، شرکت در تمام مسابقات آموزش و پرورش و قهرمانی استان، حضور 3 نفر از بازیکنان دیواندره در مسابقات استعدادهای برتر در اصفهان، حضور 3 نفر از بازیکنان رده‌ی مینی در مسابقات قهرمانی کشور در گرگان و حضور سه نفر دیگر از دانش‌آموزان رده‌ی ابتدایی در مسابقات کشوری در تبریز اشاره کرد.
با وجود این فعالیت‌ها پس از تعطیلی سالن، بسکتبالیست‌های شهر نومیدانه به آینده نگاه می‌کنند:
« الان خانواده‌ها می‌گویند از وقتی که سالن تعطیل شده تغذیه بچه‌های ما بدتر شده، درس‌شان افت کرده و تا این حد روی بچه‌های آنها تأثیر منفی گذاشته است. الان هزینه جابه‌جایی حلقه‌ها که بخواهیم به یکی از سالن‌های اداره ورزش و جوانان ببریم توسط خانواده‌ها تأمین شده اما باز نمی‌دانیم دلیل اینکه اداره ورزش و جوانان شهرستان دیواندره از انجام دادن این کار طفره می‌رود، چیست؟ در نخستین دوره آموزش در این شهرستان کوچک، 68 نفر علاقه‌مند به بسکتبال را جذب کردیم. متأسفانه سالنی را که ما در آن تمرین می‌کردیم مالک پیدا کرد و با شکایت مالک پلمب شد».
با این تلاش‌های صورت گرفته و مشابه آن، همچنین مشقت رفت و برگشت این زوج جوان از سنندج به دیواندره برای تمرین دادن به رده‌های سنی، آرزوهای پسرکی از بین آن همه علاقه‌مند به بسکتبال هنوز محقق نشد. او رؤیای بسکتبال را در سر دارد اما مشکلات و نداشتن امکانات اولیه که حق طبیعی بچه‌های دیواندره است، سد راه او و بسیاری دیگر مثل اوست.
