از بالای سبد, با ورزش, تیتر اصلی
گزارش وارونه به وزیر ورزش دادند / فدراسیون بسکتبال «سرمایه انسانی» را نابود می‌کند
تلاش فدراسیون بسکتبال در وارونه کردن واقعیت. این تنها نکته‌ای است که می‌توان در چند جمله کوتاه توسط وزیر ورزش اشاره کرد که بعد از بازی با قطر خطاب به ملی‌پوشان بسکتبال گفت.
آقای هاشمی. وزیر ورزش. به شما گزارش غلط می‌دهند.
کیومرث هاشمی گفت سن تیم ملی از ۳۱ سال! به ۲۶ سال رسید!
او در رختکن تیم ملی به مسیر فدراسیون اشاره کرد. اما براستی کدام مسیر؟
مسیر اشتباهی از رده‌های سنی که ناکام بزرگ بودیم تا تیم ملی بسکتبال و ۲۴ مورد ناکامی تیم‌های ملی ظرف کمتر از دو سال پیداست. جای گفتن ندارد. وزیر می‌گوید «پوست‌اندازی»
اما این‌ها را جامعه بسکتبال می‌داند. پوست بسکتبال را کَندن است، پوست اندازی کجا بود!
چطور به وزیر دروغ گفتند؟
میانگین سنی تیم ملی بسکتبال در المپیک توكيو حدود ۲۹ و ۳۰ سال بود یک سال به خاطر کرونا دیر برگزار شد که اگر این اتفاق نمی‌افتاد و در همان ۲۰۲۰ برگزار می‌شد میانگین سنی تیم ملی بین ۲۸ و ۲۹ سال بود. حالا عدد ۳۱ سال را از کجا آوردند؟ صمد نیکخواه بهرامی و حامد حدادی بزرگترین نفرات تیم بودند که توی همین فدراسیون حامد تا دو سال بعد المپیک هم برای تیم ملی بازی کرد. یعنی نمی‌توانستید انتخابی غیر از این داشته باشید.
این طبیعی‌ست که در المپیک یا جام جهانی میانگین سنی تیم‌ها بین ۲۸ تا ۳۰ سال باشد.
میانگین سنی الان تیم ملی بسکتبال بین ۲۶ و ۲۷ سال است. بدون حضور در المپیک. یا شانس انتخابی دوباره که سی و یکمی بین ۳۲ تیم ! در جام جهانی این فرصت را هم از بسکتبال‌مان گرفت.
غالب نفرات شاخص تیم ملی کنونی بین ۲۹ تا ۳۴ ساله‌اند.
جوانگرایی یهویی در تیم ملی سبز نخواهد شد.
مسیری که جلوی چشم وزیر گذاشتند تا او در فضای تهی شده از کارشناسی بسکتبال ایران به آن اشاره کند همون مسیر اشتباهی‌ست که ظرف دو سال تاکنون به ۲۴ مورد ناکامی از رده‌های سنی گرفته تا تیم‌های سه نفره و تیم ملی بسکتبال منتهی شده. تازه اشتباه‌های مدیریتی و گسترش رانت و رفیق بازی و سهم‌خواهی عده‌ای از دوره‌ی انتخابات مجمع دو سال پیش و …. بماند.
آیا این مسیر صحیحی است؟
جناب وزیر ورزش
سرمایه‌گذاری کشورهایی مثل قطر در بسكتبال حدود سه دهه است انجام می‌شود. چین و ژاپن جای خود.
پس این موضوع تازه‌ای نیست که شما در رختکن تیم ملی اشاره کردید. بسكتبال ما همیشه کم یا زیاد تنگناهای مالی رو داشت اما درد بزرگتر بسکتبال الان ما از بین بردن »سرمایه‌های انسانی» در یک شكل منسوخ از نحوه‌ی اداره کردن بسکتبال است که در هیچ قالبی نمی‌شود تعریفش کرد.
نه مدیریت نه ریاست.
مشكل بسكتبال ما این است آقای وزیر!
نابودی نیروی انسانی.
این‌ها دارند آدما و افراد را می‌زنند!