حامیان مسابقات 16 تیمی نگران آینده شغلی خودشان هستند

سایت خانه بسکتبال ایران؛ چه زمانی افزایش «در تعداد» برای بسکتبال مناسب است؟

پاسخ به 16 تیمی شدن بسکتبال باشگاهها معمولاً با کلی گویی همراه است.

«لیگ یا مسابقات 16 تیمی خوب است چون جوانان دیده می‌شوند».

یا؛

«از کمیت خوب به کیفیت خوبتر خواهیم رسید».

این دو گزاره غلط نیست اما برای 16 تیمی کردن بسکتبال، دلیل محکمه پسند و کافی نیست.

بسیاری از مربیان در مواجهه با این پرسش، آینده‌ی شغلی خودشان را در نظر می‌گیرند. آنان نگرانند با کم شدن تعداد تیم، حرفه خود را از دست بدهند بنابراین مسابقات با تعداد بیشتر را پیشنهاد می‌کنند حتی اگر نصف تیم‌های شرکت کننده واجد بازی در بالاترین سطح رقابت‌های بسکتبال نباشند.

بسکتبال ایران در دو فصل پیش شاهد این تعداد بود اما روند تغییرات بر مبنای ادعاهای صورت گرفته نیست. بسکتبال به لحاظ بازیکن به شدت در حال ضعیف شدن و کاهش بازیکن با سطح کیفی مناسب است.

مربیان وضعیت ثابتی ندارند و هر 6 ماه مجبور به ترک تیم‌های خود هستند. باشگاهها استراتژی یا صبر استراتژیکی ندارند و فدراسیون بسکتبال همه را به هزینه کردن عادت داده است چون در سال‌های اخیر با وجود مشکلات اقتصادی در تأمین منابع، باشگاهها درآمدزا بوده و با ورود اسپانسرها، مسابقات به عنوان ابزاری برای کسب و کار فدراسیون دیده شده است.

هیچ برنامه‌ای برای حمایت یا بزرگ شدن تیم‌های کوچک وجود ندارد و هر ساله جای این تیم‌ها با نام‌های تازه عوض می‌شود.

استان‌هایی که تیم ندارند کمبودها را به گردن نداشتن مراکز صنعتی می‌اندازند و از نبود بنیه مالی مثل کرمان و اصفهان و … گلایه می‌کنند.

بخش خصوصی نسبت به کم یا زیاد شدن سهمش از بسکتبال حساسیت نشان می‌دهد و برای آنکه قهر نکند نازش خریدار دارد!

تعیین سطح قدرت باشگاهها به «اندازه» یا «تعداد» آنها نیست بلکه به سقف سرمایه‌گذاری، پایداری و زیرساخت‌های باشگاهی است. شما به جای 16 تیم، مسابقات را با 18 و بیشتر برگزار کنید اما مادامی که این مؤلفه‌های اصلی وجود نداشته باشد، تغییری در روند بهبود اوضاع بسکتبال صورت نخواهد گرفت.

حفظ تعادل در تعداد، اثربخشی دارد و برای کیفیت‌بخشی باید ابتدا سازوکار مناسب لیگ برتر را پیاده کرد. در یک نگاه کلی می‌توان 10 تیم در کشور با ساختار منظم باشگاهی یا نزدیک به آن را پیدا کرد و به جای گَل و گشاد کردن لیگ، باید ساختار منظم و معیارهای مشخصی داشت تا بر اساس آن بتوان کیفیت‌ها را بالا برد.